22 بهمن سالروز پیروزی انقلاب است، نه تحقق انقلاب/ هنوز در میانه راه هستیم/ انقلاب اسلامی نه سقوط می کند و نه به عقب باز می گردد

به گزارش قاصدنیوز، آیت‌الله علم‌الهدی ظهر دیروز در خطبه های نماز جمعه مشهد که با 22 بهمن، سالروز پیروزی انقلابی اسلامی نیز همراه بود، سخنانی ایراد کردند که اهم آن در ادامه خواهد آمد:

 

*با اشاره به حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن: این راهپیمایی اعلامی بود در درجه اول به خدا و امام زمان(علیه‌السلام)، اعلام بود خدایا آماده‌ایم، به وجود اقدس بقیه‌الله (علیه‌السلام) اعلام کرد ما به دنبال سر شما راه افتادیم، ما شما را می‌خواهیم، اگر رهبر را دوست داریم، به عشق شماست، اگر انقلاب را دوست داریم به عشق شماست، اگر پای انقلاب ایستاده‌ایم، به این امید است که این انقلاب به انقلاب شما متصل می‌شود، ما در این راهپیمایی دنبال سر شما راه افتادیم.

* انقلاب اسلامی ایران، قابل سقوط و ارتجاع نیست. قبل از این‌که این راهپیمایی پیام به دشمن باشد که انقلاب ما، یک انقلاب نهادینه تضمین‌شده است که به‌هیچ‌وجه این انقلاب قابل سقوط نیست، قابل ارتجاع و برگشت نیست، ما در این روز، این وضعیت را به دشمن اعلام کردیم؛ این انقلاب، انقلابی نیست که با توطئه از بین برود، انقلابی نیست که با فتنه شکست بخورد.

 

*از روز پیروزی انقلاب تا امروز که 38 سال گذشته، دشمن در موقعیت‌های مختلف ویروس ارتجاع را به‌طرف انقلاب ما ول کرده، یک‌جوری شود که این مردم پشیمان شوند، این مردم نادم شوند، این مردم دست‌بردارند، این مردم خسته بشوند، این مردمی که الآن با هدف پیروزی این انقلاب و محقق شدن اهداف این انقلاب هنوز دارند پویایی انقلاب را ادامه می‌دهند، این مردم دغدغه‌مند شکم، معیشت، اقتصاد و زندگی‌شان بشوند و از این انقلاب دست‌بردارند، خوشبختانه 38 سال است در این مسیر هم دشمن ناکام مانده است که انقلاب ما را انقلاب جوان‌مرگ کند، انقلاب مبتلای به ارتجاع کند، این را هم نتوانست.

 

*این نکته را ما باید بدانیم، برادران و خواهران، امروز 22 بهمن، سالروز پیروزی انقلاب در سال 57 است، سالروز تحقق انقلاب نیست، پیروزی انقلاب با تحقق انقلاب فرق دارد؛ مقام معظم رهبری در بیانات چند روز گذشته خودشان این نکته را فرمودند «انقلاب دگرگونی است، انقلاب که یک مرتبه محقق نمی‌شود، انقلاب به‌تدریج محقق می‌شود، هنوز وسط راهیم و انقلاب ما تمام نشده».

 

*این‌که یک عده بگویند تمام شد، بس است دیگر، 38 سال مرگ بر آمریکا گفتید، 38 سال مرگ بر اسرائیل گفتید، 38 سال با دنیا درگیر شدید، 38 سال تحریم اقتصادی، حصر اقتصادی، زندگی پرخطر در مقابل تهاجم دشمن، 8 سال دفاع مقدس و جنگیدن بس است دیگر، انقلاب تمام شد، انقلاب را انجام دادید، بیاییم زندگی درست کنیم؛ ما بین راه انقلابیم، هنوز میانه انقلابیم؛ این مردمی که در 22 بهمن سال 1357 پیروز شدند، بر چی پیروز شدند؟ پیروزی این‌ها بر این بود که یک مانع حکومت تا دندان مسلح مانع حرکت و مانع انقلاب را ساقط کنند، 50 روز بعد یک حکومت اهرم توسعه و رشد انقلاب به نام جمهوری اسلامی به وجود آوردند، این کار مردم بود.

 

 *انقلاب راه خودش را شروع کرد، تا قبل از پیروزی انقلاب که انقلاب و حرکت مردمی همه‌اش در جنگ و برخورد بود، از روز اول پیروزی انقلاب، حرکت انقلاب شروع شد و بعد از 38 سال هنوز هم بین راهیم، هدف انقلاب، یک عدالت اجتماعی سرتاسری بود که همه اقتصاد ما را تحت تأثیر قرار بدهد، هدف انقلاب این است که مردم به‌طور واقعی، زندگی اسلامی داشته باشند، هدف انقلاب این است که جامعه ما، جامعه اسلامی باشد در تحت حاکمیت دینی و در مسئله جامعه اسلامی در تحت حاکمیت دینی، تا آنجا رشد کند که این حاکمیت دینی را از حاکمیت بر یک کشور، حاکمیت در یک مرزهای جغرافیایی، حاکمیت در یک سرزمین و منطقه، به‌صورت حاکمیت دین بر دنیا برسانند و رهبر عزیز آسمانی پس پرده‌نشین ما از پشت پرده دربیاد، بر دنیا حاکم بشود، این هدف انقلاب است.

 

*ما دنبال این هدف هستیم، هنوز بین راهیم، از همین‌جا خسته بشیم و برگردیم، از اینجا دست از آمریکا برداریم که هر جنایت خواست بکند؟ تا امروز که رفتیم آمریکا را بیچاره کردیم، آمریکایی که این روز حرفش، اراده‌اش در منطقه ما رقم می‌خورد، دو میلیون صهیونیست ناپاک ذلیل خوار را بر هشتاد میلیون عرب مسلمان پیروز می‌کرد به صرف اراده‌اش، این آمریکا با همه قدرت، با همه توانمندسازی فرزند نامشروعش اسرائیل در مقابل یک تعداد بچه شیعه با 33 روز جنگ، به ذلت و خزی و بدبختی افتاد.

 

*بیست و دوم بهمن سال 95، سالروز پیروزی بیست و دوم بهمن سال 57 نیست، بیست و دوم سال 95، تداوم پیروزی سال 57 است، یعنی لحظه‌به‌لحظه در پیروزی ما داریم جلو می‌رویم، امروز در 22 بهمن سال 95 ا پیروزی‌هایی در منطقه و دنیا داریم که در 22 بهمن سال 94 نداشتیم، ما روز به روز داریم جلو می‌رویم، میانه راهیم، وسط راهیم و داریم میریم الحمدالله، به برکت اعتقاد شما مردم، دین‌مداری شما مردم، عشق به خدای شما مردم و به برکت رهبری پیامبرگونه یک رهبر بیدار ساز هشیاری که این علامت را از امام تحویل گرفته، بیست‌وچند سال است همین‌طور دارد جلو می‌برد، به این برکت ما داریم می‌رویم، بین راهیم.

 *

بصیرت یعنی جریان سکولار و ضد ارزش را بشناسیم

*بصیرت یعنی بفهمید، دشمن را بشناسید، توطئه دشمن را بشناسید، تیرهایی که دشمن به‌طرف ستون خیمه نظام، مقام ولایت می‌زند، تیرها را که به‌وسیله جریان‌های سیاسی ضد ارزشی سکولار پرتاب می‌کند، هم جریان‌های سکولار را بشناسید، نگذارید این‌ها به قدرت بیایند، نگذارید به عرصه بیایند و هم تیرها را بشناسید و صبر، مقاومت کنید، تا کجا مقاومت کنید؟ اینجا دیگر جای آموزش بصری است، تا آنجایی که خود فاطمه مقاومت کرد، آمد پشت در خانه ایستاد، گفتند بگو شوهرت علی بیاید، جریان انحرافی رهبری را بپذیرد و الا خانه‌ات را آتش می‌زنیم، گفت در این خانه من دختر پیغمبر هستم، در این خانه، حسن و حسین پیغمبر است، در این خانه قرآن پیغمبر است، هرچه گفت، آن ظالم از پشت در گفت همه این‌ها را آتش می‌زنیم، ایستاد، نرفت.

 

*در خانه را آتش زدند، زهرا نرفت، در خانه نیمه‌سوخته را با لگد زدند، نرفت، تا کجا نرفت؟ تا جایی که صدایش بلند شد « یا فضّة خذینی! و اللَّه قُتِل ما فی أحشائی»، بازهم نرفت، بچه‌اش را کشتند، بازهم نرفت، بازهم ایستاد، غش کرده، ازحال‌رفته، روی زمین افتاده، زن‌های هاشمیه ریختند، اطراف بدنش را با چادرها گرفتند، اندام زهرا را مردهای نامحرم نبینند، در همین حالت متوجه شد دارند علی را از خانه بیرون می‌برند، دستش را دراز کرد دامن علی را گرفت، بازهم نرفت.

 

*خانم همه کار کردی، وظیفه‌ات را انجام دادی، بازهم نرفت، مردم، استقامت در پای ولایت تا اینجا، مقاومت در پای رهبری تا اینجا، بازهم نرفت، هرچه کردند نتوانستند علی را از دست زهرا خارج کنند، آن ظالم صدا زد، قُنْفُذ دست فاطمه را قطع کند، قُنْفُذ کاری کرد که ناله امام صادق بلند شد، فرمود « وَ کَانَ سَبَبُ وَفَاتِهَا أَنَّ قُنْفُذاً مَوْلَى عُمَرَ لَکَزَهَا بِنَعْلِ السَّیْفِ...»، سبب مرگ مادر جوان‌مرگم زهرا، همان غلاف شمشیری بود که قنفذ زد، قنفذ چند بار زد؟ آیا با یک ضربت توانست دست زهرا را قطع کند؟ با دو ضربت؟ با ده ضربت؟ با چند ضربت توانست دست زهرا را قطع کند؟ آن‌قدر زد که بعد از سه ماه، مثل امشب، نصف شب تاریک، وقتی علی بدن زهرا را غسل می‌داد، جراحت بازوی زهرا را حس کرد.