مقام مرحوم علامه حسینی طهرانی در مشهدمقدس گرامی داشته شد+تصاویر

به گزارش «قاصدنیوز» گردهمایی بزرگداشت مقام علمی و عرفانی مرحوم علامه حسینی طهرانی همزمان با بیست و هشتمین سالگرد ارتحال ایشان در شهر مقدس مشهد به همت جوانان علاقه مند به سیره علمی و عرفانی این عالم بزرگ برگزار شد.

 

در این برنامه که در مسجد امام صادق علیه السلام شهر مقدس مشهد با حضور پرشور عموم علاقه مندان و مردم برگزار گردید، تنی  چند از شاگردان و اساتید حوزه علمیه خراسان به ایراد سخن پرداختند و در انتهای برنامه نیز از کتاب جدید تفسیری حضرت آیت الله حاج سیدمحمدصادق حسینی طهرانی با عنوان «هُنالک الولایه» نیز رونمایی شد.

 

 

نوادری در هر قرن پیدا میشوند که جامعیت را با کمال همراه کنند

حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی نخاولی در ابتدای این برنامه با اشاره به اینکه گمشده ی این دوران، فقدان گوهر جامعیت است، گفت: تمام مکاتب، سخنان جالب و درستی دارند اما هنر اسلام، جامعیت آن هست.

 

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: مرحوم علامه طباطبایی وقتی با فیلسوف فرانسوی یعنی هانری کُربَن کتاب اوپنیشادها که کتاب بت پرست هاست را میخواندند، میگفتند خیلی مطالب توحیدی ناب دارد.

وی خاطرنشان کرد: اینطور نیست که قطعه قطعه های حقیقت در جایی نباشد و مکاتب همه اش فحش و بد و بیراه بگویند چرا که اگر بگویند کسی دور آنان جمع نخواهد شد، اما اسلام جامعیت و کمال را در کنار هم پوشش می‌دهد.

 

نخاولی در ادامه با اشاره به اینکه یهودیت و مسیحیتِ تحریف شده می‌گوید امکان جمع بین دنیا و آخرت نیست و لذا یا رو به عرفان بدون شریعت و یا عرفانِ رهبانیت آورده است، افزود: از اعجازهای دین این است که می‌توان به مدد آن در عین توجه به دنیا، انقطاع تام هم داشت و حال نوادری در هر قرن پیدا می شوند که جامعیت را همراه با کمال می کنند و لذا این فرد از پله اول در پله دهم قرار می گیرد و اینجاست که تفاوت سلمان و ابوذر و کمیل دیده میشود که امیرالمومنین علیه‌السلام خطاب های تندی نسبت به کمیل در اداره برخی امور و... دارند.

 

نویسنده کتاب «نگرشی دیگر به قرآن» تاکید کرد: اوج این جامعیت و کمال بصورت اعجازگونه در امیرالمومنین علیه السلام است که شاید در ظاهر می‌گفتند کسی که خیلی شمشیر میزند، اهل لطافت نیست ولی نقطه ای نیست که او در اوجش نباشد.

وی در انتها اضافه کرد: افرادی که جا پای امیرالمومنین علیه السلام گذاشته اند، شاید جلوه ای از این حقیقت هستند و حضرت علامه حسینی طهرانی اینگونه بودند که وقتی قلم در فقه میزنند گویی عمری در فقه کار کرده اند، وقتی در تاریخ معاصر وارد شده اند گویی مورخی است که عمری در آن بوده اند، وقتی در حقایق تاریخی اسلام گفتگو می کنند نیز جامعیت را معنا میکنند و وقتی وارد علم کلام می شوند، اگر بگوییم بی‌نظیر هستند گزافه نگفته ایم یا حداقل کم نظیرند و در حد یکی دو مورد را اگر بتوان گفت یکی عبقات و یکی امام شناسی مرحوم علامه حسینی طهرانی، یا در در حوزه اجتماعی که معمولا عرفا گوشه نشینی دارند اما ایشان با عنصر جامعیت و کمال، فعالیت اجتماعی دارند و در موضوعاتی مثل نگارش نامه پیش نویس قانون اساسی و... پیش قدم هستند.

 

وقتی یکی از مخالفان مرحوم علامه طهرانی از دنیا رفت!

در ادامه این برنامه که با حضور جمع کثیری از مردم در مسجد امام صادق علیه السلام مشهد برگزار شد، حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم لواسانی شاگرد مرحوم علامه طهرانی به بیان خاطراتی از همراهی و مجالست خود با ایشان بیان نمود.

 

وی گفت: نظم ایشان در کارها مثال زدنی بود چه در امور جزئی و چه امور کلی. ایشان 26 قفسه کتاب داشتند که به صورت بسیار دقیق فهرست بندی و مشخص کرده بودند؛ گو اینکه این کتابها میخواهد تا قیامت بماند. ایشان به شدت مقید بودند لباس منظم بپوشند و حتی به علمایی که عمامه مرتب نمی بستند و ژولیده بودند خرده می گرفتند و ناراحت می‌شدند. در دقتشان در تنظیم زمان درس و بحث و اینها هم که بماند که زبانزد خاص و عام بود.

لواسانی در بخش دیگری از سخنانش با تاکید بر ادب مرحوم علامه طهرانی به ذکر خاطره ای در این باره پرداخت و گفت: روزی یکی از علمایی که بسیار مخالف مشرب ایشان بود و عملاً هم مخالفت میکرد، از دنیا رفته بود. یکی از فرزندان مرحوم علامه پیش ایشان آمد و گفت: آقاجان! آشیخ علی فلانی مُرد! خیال کرد پدر خوشحال میشوند. من آنجا بودم و مرحوم علامه حالشان عوض شد و فرمودند: یک عالم دینی را انسان اینطور خطاب نمیکند! آقای حاج شیخ فلان رحلت کردند و مرحوم شدند.

وی اضافه کرد: این طرز ادب بی بدیل است و ما ندیدیم چنین فردی را که نسبت به مخالف علمی و عملی خود اینگونه اقدام کند و این نشان دهنده نگاه بالاتر و والاتر ایشان است.

 

این شاگرد و داماد مرحوم علامه طهرانی با اشاره به اینکه مرحوم علامه عاشق لقاء الهی بود، گفت: شب عروسی بنده بود. مرحوم علامه به یکی از آشنایان گفته بودند نگاه کن که تازه عروس و داماد چقدر یکدیگر را می‌خواهند؛ همینقدر من طالب مرگ و لقا خدا هستم و اینکه زودتر بروم. مرگ عروسی من است و این مرگ برای من یک وصال الهی است.

 

مرحوم علامه طهرانی مظهر نَفس‌کُشی و حق محوری بود

حجت الاسلام و المسلمین محمد رضایی تهرانی نیز به عنوان سومین سخنران این برنامه گرامیداشت، با اشاره به ایام تعامل و ارتباط خود با علامه طهرانی گفت: آن چیزی که من در این مدت در حضرت علامه متبلور دیدم، نَفس‌کُشی و حق‌محوری بود.

این استاد حوزه خاطرنشان کرد: در زمانی که به واسطه انقلاب اسلامی و با مجاهدت رهبر کبیر انقلاب که خود ایشان حرکت سلوکی داشت و موج معرفت خواهی و سلوک فراگیر شد، بنده به دنبال استاد و راهنمای این مسیر رفتم و به واسطه کتاب «لب اللباب» با مرحوم علامه طهرانی آشنا شدم.

این سخنران مطرح شهر مقدس مشهد افزود: مرحوم علامه طهرانی درباره حرکت بنیانگذار فقید انقلاب در پایه گذاری این انقلاب می فرمودند اگر غیر ایشان انقلاب می‌کردند، عرصه را بر اهل عرفان با تهمت تصوف تنگ می کردند و چون ایشان خودشان رنگ توحیدی داشتند، این موج را در جوانان و امت گسترده کردند و با ایستادگی توانستند امت را به عشق خدا سرپا نگه دارند و آن حرکت اولیه را استمرار بدهند.

وی در همین رابطه افزود: تعابیر دیگر مرحوم علامه همانند خطبه عید سعید فطر، درباره بنیانگذار کبیر انقلاب از زبان داغ ترین انقلابی ها نیز بیرون نمی آمد. ایشان می گفتند شکر و سپاس این نعمت الهی به رهبری رهبر فقید، آن است که او را در همه دعاهایتان مقدم بدارید و تعابیر بلند دیگری که بیان نموده اند.

 

رضایی تهرانی در بخش دیگری از سخنانش به خاطره ای از مرحوم علامه در نَفس‌کُشی‌ ایشان پرداخت و افزود: وقتی خدمت ایشان برای راهنمایی در مسیر سلوک رسیدیم، فرمودند اگر نبود امر سه تن از اساتید بزرگوارام یعنی مرحوم سید هاشم حداد و مرحوم آیت الله محمدجواد انصاری همدانی و مرحوم علامه طباطبایی، وارد این عرصه نمی شدم.

 

این کارشناس دینی تلویزیون پیرامون حق محوریِ مرحوم علامه طهرانی نیز به بیان خاطره‌ای دیگر پرداخت و گفت: روزی که در محضر ایشان بودیم و مطلب مهمی را بیان می‌کردند که به یکباره رو به بنده کردند و گفتند: فلانی آیا این مطلب درست است؟ بنده گفتم چون شما می‌گویید، پس حق است! ایشان فرمودند بنده که سعی میکنم حق را بر زبان جاری کنم اما آیا این مطلب خودش حق است یا نه؟ از بنده اعتراف حق بودن مطلب را گرفتند و نه صرفاً آنکه چون ایشان آن مطلب را گفتند. این، نشان دهنده حق محور بودن به جای شخص محور بودن ایشان است.

 

پاسخ به سه سوال پیرامون مرحوم علامه طهرانی

در انتهای برنامه نیز حجت الاسلام و المسلمین وکیلی استاد سطح خارج حوزه علمیه خراسان، به سه سوال پیرامون مقام علمی و عرفانی مرحوم علامه طهرانی پاسخ داد.

این نویسنده بیش از 40 اثر علمی، معرفتی در پاسخ به سوالی که ادعای نداشتن وزانت علمی آثار و اجازات علمی علامه طهرانی دارد، گفت: در میانه و زمانی که علمای حوزه نجف نوشتن تفسیر را کسر شان خود می دانستند و تاکید بر فقه و اصول داشتند، مرحوم علامه طباطبایی مبادرت به نوشتن المیزان و آن هم به زبان روان برای مردم کرد. مرحوم علامه طهرانی نیز با اعتقاد بر اینکه با ظهور انقلاب اسلامی، حوزه های علمیه باید معارف را متناسب با نیاز و فهم جوانان و مردم تبیین کند، مبادرت به نوشتن نمودند تا پس از فروکش کردن هیجانات، آن اصل و اساس بماند و این در حالی است که می توانستند مانند خیلی‌ها، کتب عربی و تخصصی و ادبی که فهم آن برای عموم مشکل است، نگارش کنند.

این استاد سطح خارج حوزه علمیه خراسان افزود: مرحوم علامه طهرانی با وجود آنکه برای خود از حیث نظرات علمی، شان کاملا مستقل داشتند و مجتهد مسلم بودند، اما با نگاه سراسر تواضع، باوجود آثار پرتعداد خود حتی نام انتشارات خود را علامه طباطبایی گذاشتند و در جایی از آثار خود که می توانستند از زبان خودشان مطلبی را بیان کنند اما آن را به نقل از اساتید خود ذکر می‌کردند و وجه دیگری از تواضع ایشان ذکر خودشکنی‌هایی در برخی آثارشان است که این موضوع امر خلاف عرف بوده و نشان دهنده بزرگی مقام علمی-عملی ایشان است.

 

وی به ذکر خاطره ای از دیدار حجت الاسلام واسطی با مرحوم علامه جعفری و بیان ایشان پیرامون آثار مرحوم علامه طهرانی پرداخت و گفت: مرحوم علامه جعفری فرموده بودند من خودم اهل قلم هستم، آثار مرحوم علامه طهرانی بوی طهارت و تقوا به مشام می رسد.

 

وکیلی در بیان مقام علمی علامه طهرانی اضافه کرد: ایشان در نجف هم‌بحث آیت‌الله سیستانی و جزو برجسته ترین شاگردان آیت‌الله خویی بودند که ایشان گفته بود اگر در نجف بمانی در مرجعیت تو کسی اختلاف نمی‌کند. علامه باتوجه به جوّ بسیار تند علیه جریان فلسفه و عرفان، بدون اجازه اجتهاد از نجف برگشتند و به تهران و مشهد آمدند. گرفتن اجازه حدیث از آقا بزرگ طهرانی و تعابیر بلند ایشان درباره مرحوم علامه طهرانی و اجازه اجتهاد آقا شیخ حسین حلی هم در جای خودش محفوظ است.

 

این کارشناس دینی رسانه ملی خاطر نشان کرد: برای کشف ارزش علمی بایستی کتب و رساله های تخصصی ایشان را هم دید که مثلا رساله رویت هلال که به محضر آیت الله خویی فرستادند باعث شد فتوای این مرجع تقلید بزرگ تغییر کند که در آن زمان، این اتفاق زبانزد خاص و عام شد و علاوه بر آن در لابه لای این کتبِ به ظاهر ساده ی مرحوم علامه باید نگاه تخصصی کرد.

 

حجت‌الاسلام و المسلمین وکیلی پیرامون سوالی درباره اتصال مرحوم علامه طهرانی به جریان مرحوم قاضی خاطر نشان کرد: بسیار افرادی در طریق مرحوم آیت الله قاضی هستند که مرتبط بودند اما تاییدیه صریحی پیرامون ادامه جریان عرفانی نجف بر آنان وجود ندارد اما در طبقه مرحوم علامه طهرانی تنها و تنها کسی که بنده نص صریحی بر کمالشان دیدم آن است که مرحوم آیت الله قاضی مرحوم حداد را در امر سلوک معرفی نمودند و مرحوم حداد که صاحب مقام توحید بودند فرمودند آقا سید محمدحسین حسینی طهرانی وصیّ من در امر طریقتِ بعد از من هستند.

وی خاطر نشان کرد: نمی گوییم مسیر عرفان الزاما منحصر در ایشان است اما ولیِ الهی که نص به این صراحت درباره او وجود داشته باشد، را بنده نیافتم.

 

این استاد حوزه در انتها گفت: اگر کسی آثار مرحوم علامه را ورق بزند چیزی به اسم خودستایی پیدا نمی‌شود اما اولیا الهی که غرق در بندگی هستند موظفند برای هدایت بشر، چند کلمه ای از مسیری که خود مشاهده کرده و رفته و قرار است دیگران را نیز به آن دعوت کنند بگویند. خودستایی در زمانی مصداق پیدا خواهد کرد که آن فرد، دعوت به خود کند که چنین چیزی در مرحوم علامه طهرانی وجود ندارد.