ادعای نادرست ظریف و عراقچی درباره محدودیت های موشکی ایران در گذشته چیست؟

 

در این باره آقای عراقچی تا کنون در سه نوبت به ترتیب در گفتگو با خبر ساعت ۱۴ شبکه اول سیما، گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما و نشست خبری در وزارت خارجه و آقای ظریف هم در گزارش به نمایندگان در صحن علنی مجلس ضمن تشریح محدودیت های تسلیحاتی و موشکی ایران بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، اعلام کرده اند این محدودیت ها در مقایسه با قطعنامه ۱۹۲۹ که سال ۱۳۸۹ علیه ایران صادر شد بسیار کمتر است و یک دستاورد برای کشور محسوب می شود زیرا بر اساس بند نهم قطعنامه ۱۹۲۹، شورای امنیت از همه کشورها خواسته بوده که تدابیر لازم برای محدودیت موشک های بالستیکی ایران را  اتخاذ کنند، به گونه ای که این روند حتی می توانسته تا «اقدام نظامی» علیه ایران نیز منجر شود.

 

 

«در قطعنامه های گذشته شورای امنیت به خصوص قطعنامه ۱۹۲۹  که من از همه محققین و کارشناسانی که این روزها درباره قطعنامه جدید کار می کنند، بررسی می کنند و اعلام نظر می کنند می خواهم به آن رجوع کنند و خیلی دقیق بخوانند چه قطعنامه ای علیه ما در آن سال  صادر شده و چه ابعاد خطرناکی داشته و بعد ببینند که این الان به چی تبدیل شده، در بند ۹ آن قطعنامه می گوید که تمام فعالیت های موشک های بالستیکی که قابلیت حمل سلاح کلاهک هسته ای داشته باشند برای ایران ممنوع است و این کار را تحت ماده ۴۱ انجام داده. یعنی Decides that Iran shall not  وقتی شورای امنیت می گوید Decide  shall  «تصمیم می گیرم که باید»، یا «تصمیم می گیرم که نباید»، این یک تصمیم الزام آور برای همه کشورهاست. در قطعنامه ۱۹۲۹ می گوید تصمیم میگیرم که ایران نباید کار روی موشک های بالستیکی با قابلیات حمل کلاهک هسته ای داشته باشد که البته ما هیچ وقت وقعی نگذاشتیم. قبلی ها را قبول نداشتیم و این را هم نپذیرفتیم ولی قطعنامه به ما هو قطعنامه یک بند بسیار خطرناکی بوده.

 

در ادامه همان بند می گوید از همه کشورها می خواهد که از هر ابزاری که می توانند استفاده بکنند یعنی موظفند از هر ابزاری که می توانند استفاده کنند که جلوگیری کنند از فعالیت های موشکی ایران. و این یک مجوز بسیار خطرناکی بود که شورای امنیت داده بود که می توانست حتی مجوز "اقدام به کار نظامی" علیه ایران باشد.»

 

 

جالب آنکه این ادعا را وزیر امور خارجه نیز در صحن علنی مجلس در گزارش به نمایندگان تکرار کرد و گفت بر اساس بند ۹ قطعنامه ۱۹۲۹ کشورهای دیگر می توانستند به خاطر موشک های بالستیک ایران «اقدامات قهرآمیز» انجام دهند.

 

 

 

 

 

 

لذا از آنجایی که در تدین و امانتداری تیم مذاکره کننده فعلی کشورمان بنا بر تصریح رهبر معظم انقلاب تردیدی نیست،  مشخص است که ارائه این اطلاعات نادرست به مخاطبان نه از روی عمد بلکه از روی عدم اطلاعات یا دقت کافی بوده است لذا همین بررسی ساده مشخص می شود که آگاهی آقایان ظریف و عراقچی پیرامون قطعنامه گذشته تا چه اندازه نادرست بوده و بر همین اساس، امروز تصور می کنند که با قبول محدودیت ۸ ساله برای موشک های بالستیک جمهوری اسلامی ایران طبق قطعنامه ۲۲۳۱، کشور به به یک دستاورد بزرگ رسیده است! این در حالی است که از اساس پیش فرض ها و اطلاعات هر دو بزرگوار در این باره نادرست بوده و متاسفانه این اطلاعات غلط تاکنون ۴ بار توسط آنها در بخش های مختلف خبری و به صورت زنده و حتی در صحن علنی مجلس نیز بیان شده است.

 

 

در هر صورت، آنچه که نگرانی های منتقدان توافق وین را بیشتر می سازد تنها منحصر به همین یک مورد و قبول محدودیت های ۸ ساله برای توان موشکی کشور نیست، بلکه موارد متعدد دیگری نیز وجود دارد که به خاطر ضعف عملکرد تیم مذاکره کننده کشورمان هزینه آن را باید برای سالهای طولانی نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران متقبل شوند. ان شاالله در آینده نکات بیشتری از این دست بیان خواهد شد.