تاریخ خبر: کد خبر: 8937

خوبان خراسانی/ به مناسبت سالروز شهادت عبدالحمید دیالمه:

از کالبدشکافی ایدئولوژی سازمان مجاهدین تا نقادی تفکر التقاطی بنی‌صدر/ 400 ساعت سخنرانی روشنگرانه دیالمه

در ده‌ها سخنرانی به‌نقد و بررسی کتاب ایدئولوژیک سازمان منافقین پرداخته و ریشه‌های انحراف را بر اساس مبانی دین آشکار ساخت. بسیاری در آن روزگار این حرکت‌ها را تند و با شتاب می‌دانستند.

از کالبدشکافی ایدئولوژی سازمان مجاهدین تا نقادی تفکر التقاطی بنی‌صدر/ 400 ساعت سخنرانی روشنگرانه دیالمه

به گزارش «قاصدنیوز»، امروز سالروز انفجار تروریستی ساختمان حزب جمهوری اسلامی توسط منافقین است. در این حادثه دو خراسانی به شهادت رسیدند. یکی علی اکبر دهقان و دیگری عبدالحمید دیالمه. در ادامه با زندگی شهید علی اکبر دهقان بیشتر آشنا می‌شوید.

 

عبدالحمید دیالمه پس از طی دبستان، دوران متوسطه را در رشته طبیعی آغاز کرد. در همین دوران بود که تلاش‌های فکری و اعتقادی او برای فهم اسلام شکل گرفت و همگام با فعالیت در دبیرستان به بهره‌جویی از مدرسین حوزه علمیه قم همچون آیات مکارم شیرازی، سبحانی و شهید مطهری پرداخت.

 

در سال 1352 با انتخاب رشته پزشکی، وارد دانشگاه مشهد شد. یک سال پس از ورود به دانشگاه به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم از ادامه تحصیل در رشته پزشکی توسط مسئولین امر محروم گردید به‌گونه‌ای که او را مجبور به تغییر رشته از پزشکی به داروسازی نمودند. در همین دوران زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسوی را نیز به‌طور کامل آموخت.

 

در ایام مبارزات انقلاب اسلامی، حرکت جهادی خود را در دو بُعد فکری و سیاسی استمرار بخشید و در همین سال‌ها برای اولین بار در دانشگاه مشهد اقدام به تأسیس کتابخانه اسلامی نمود تا از این طریق افراد را شناسایی و جذب نماید. او با تشکیل گروه‌های چندنفری اقدام به نشر افکار ناب اسلامی شیعی  و شکل‌دهی مبارزه با رژیم کرد و با جلسات خود توانست این خلأ فکری در دانشگاه را پر کند.

 

نشر فرامین امام خمینی مبنی بر دوری جستن از حزب منحوس رستاخیز و هشدارهای ایشان در مورد نقشه‌های  صهیونیسم از نمونه کارهای او در دانشگاه بود. همچنین شرکت فعال درحرکت‌های علیه شاه در اوج خفقان سال‌های 54 و 55 در مشهد و اعلام مرجعیت و زعامت امام به اشکال مختلف ازجمله مواردی بود که در دو نوبت موجب هجوم ساواک رژیم پهلوی به خانه او و دستگیری وی شد. راهپیمایی 15 خرداد 55 در پایین خیابان مشهد با ابتکار او و با" شعار درود بر خمینی" شکل گرفت.

 

همزمان با اوج‌گیری انقلاب، تشکیلات فکری و مبارزاتی او که برای شکل‌گیری آن ، سال‌ها زحمت کشیده بود به نام "مجمع احیاء تفکرات شیعی" اعلام موجودیت رسمی و علنی کرد.

 

پس از انقلاب علاوه بر پیگیری خط مقابله با فتنه و نفاق، از اعضای شورای هفت نفره اولیه سپاه خراسان بود. همچنین به همراه افرادی چون شهیدان هاشمی نژاد و کامیاب و مرحوم واعظ طبسی شورای اولیه حزب جمهوری اسلامی را در خراسان تشکیل دادند.

 

سال 1359 همزمان با اولین انتخابات مجلس، پنچ تن از علمای مشهد ازجمله آیات مروارید، نوقانی و میرزا جواد آقا تهرانی او را به‌عنوان کاندیدای خود به مردم معرفی که با رأی مردم مشهد وارد مجلس شد.

 

او اولین کسی بود که قبل از ریاست جمهوری، افکار بنی‌صدر را مطالعه و نقادی نموده و نقاط ضعف بینش التقاطی وی را یافته بود و افکار او را در کتاب‌هایی مثل تعمیم امامت ، مخالف ولایت‌فقیه می‌دانست. لذا با ریاست جمهوری او مخالفت کرد و اعلام کرد: " ریاست جمهوری بنی‌صدر برای اسلام و جامعه اسلامی ایران یک فاجعه است" و برای آن‌که این مخالفت در شعار و اندیشه خلاصه نشود با جمعی از دوستانش به‌عنوان اعتراض در محل روزنامه انقلاب اسلامی تحصن کردند.

 

او جریانات انحرافی منافقین را در سال 54 با انتشار اعلامیه‌هایی در سرتاسر دانشگاه مشهد به عموم مبارزین هشدار داده بود، پس از پیروزی انقلاب آن را کالبدشکافی کرده و در ده‌ها سخنرانی به‌نقد و بررسی کتاب ایدئولوژیک سازمان منافقین پرداخته و ریشه‌های انحراف را بر اساس مبانی دین آشکار ساخت. بسیاری در آن روزگار این حرکت‌ها را تند و با شتاب می‌دانستند.

 

مبارزات او با فرقان، منافقین، فدائیان خلق، حزب توده، حزب خلق مسلمان و سایر گروه‌های انحرافی آن روز حتی مخالفتش  با بنی‌صدر ریشه‌ی اعتقادی داشت. خودش می‌گفت:" جرم من آن است که حرف‌هایم را زودتر از زمان می‌زنم." همچنین او اندیشه‌های سروش و شریعتی را موردمطالعه و نقد قرار می‌داد و در نهایت تفاوت اندیشه آنان را با اسلام عنوان می‌کرد.

 

او دغدغه نام و مقام نداشت و علی‌رغم 400 ساعت سخنرانی برای جامعه جوان آن روز، هماره از شهره شدن گریخت و هرگز از خویش سخن نگفت.

 

سخنرانی معروف او در مجلس در افشای چهره منحرف میرحسین موسوی و زهرا رهنورد، بار دیگر نامش را در فتنه سال 1388 به‌عنوان یک شخصیت بصیر و آگاه به زمان، بر سر زبان‌ها انداخت.

 

سرانجام یکشنبه 7 تیرماه 1360 در حادثه انفجار بمب در حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید و پیکرش در صحن مطهر حضرت معصومه سلام‌الله علیها و در کنار مقبره شهید مفتح  به خاک سپرده شد.

کلمات کلیدی

ارسال نظر

تریبون