تازه مو پشت لبش روییده بود که والدینش پایشان را در یک کفش کردند که باید ازدواج کنی و در قدمی جدی برایش حتی یک دختر خوب را که یکی‌دوسال از خودش کوچک‌تر بود، انتخاب کردند و تا به خود آمد، دید در لباس دامادی دارد عقدنامه را امضا می‌کند.
این روزها عده‌ای معتقدند که فرزندان باید وقتی کوچک‌تر هستند، ازدواج کنند تا نه‌تنها از آسیب‌های اجتماعی موجود در جامعه دور شوند بلکه بتوانند فرزندانی توانمند تحویل جامعه دهند. عده‌ای نیز آسیب‌های بسیاری را برای تشکیل زندگی به این روش برمی‌شمرند و معتقدند که این روش موجب افزایش آمار طلاق و بسیاری دیگر از آسیب‌های اجتماعی در جامعه و به‌ویژه در خانواده‌ها می‌شود.
11 میلیون جوان در آستانه تجرد قطعی
هرچند این اظهار‌نظرها در جامعه امروز بیش‌از گذشته رونق گرفته است، نباید از افزایش سن ازدواج و رسیدن جوانان به سن تجرد قطعی چشم پوشید. علی‌اکبر محزون، مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی سازمان ثبت‌احوال کشور با اشاره‌به اینکه افراد در سن ازدواج شامل طیف سنی ۲۰تا ۳۴سال برای آقایان و ۱۵ تا ۲۹سال برای خانم‌ها می‌شوند، گفته است: «همه آقایان در سن ازدواج کشور با طیف سنی ۲۰تا ۳۴ سال، ۱۲میلیون‌و۷۰هزار نفر را شامل می‌شوند که از این تعداد ۵میلیون‌و۵۷۰هزار نفر هرگز ازدواج نکرده‌اند. همچنین از ۱۱میلیون‌و۷۹۰هزارخانمی که در سنین تجرد قطعی هستند، ٥میلیون‌و۶۷۰هزار خانم هرگز ازدواج نکرده‌اند.» یادآوری این نکته ضروری است که ٢ماه از انتشار این آمارها گذشته و احتمالا آمارها کمی جابه‌جا شده است.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که ازدواج آسان باید برای جوانان مهیا شود و تسهیلات بیشتری دراختیار آنانی که تن به ازدواج می‌دهند، قرار گیرد اما آیا تاکنون به این نکته توجه شده که جوانان واقعا در چه سنی به مرحله پذیرش زندگی مشترک می‌رسند یا صرف قدکشیدن و عاشق‌شدن، بهانه پذیرش یک تعهد دائمی است؟ آیا تمکن مالی به‌تنهایی می‌تواند خوشبختی را به خانه‌ای بیاورد یا امکان خوشبختی برای آنانی که در امرار معاش کمی ناموفق هستند، فراهم نیست؟ و در آخر اینکه پذیرش ازدواج چه مقدماتی لازم دارد و چه خواسته‌هایی در این موضوع نابه‌جاست؟
طبق آخرین آمار سازمان ثبت‌احوال کشور به‌ازای ٧١هزار و ٤٨٥ ازدواج ثبت‌شده در اردیبهشت امسال کشور ١٥هزار و ٧٧٦ طلاق ثبت شده است که این آمار در استان خراسان‌رضوی ١٣٨٧طلاق به‌ازای ٦هزار و ٢٧٨ ازدواج بوده است؛ به‌عبارتی خراسان‌رضوی در دومین‌ماه از بهار٩٣ توانست پس‌از تهران رتبه دوم ازدواج و طلاق را به خود اختصاص دهد.
خراسان‌رضوی صدر‌نشین طلاق کشور
همچنین مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی و مهاجرت سازمان ثبت‌احوال کشور اردیبهشت‌‌ماه از افزایش٣/٤درصدی آمار طلاق در سال گذشته (١٣٩٢) خبر داده و در نشستی خبری گفته بود: «در مقابل هر ١٠٠ ازدواج، ١/٢٠ طلاق وجود دارد که این آمار نگران‌کننده است.»
ایرنا در ادامه گزارشش از این نشست از زبان علی‌اکبر محزون این‌گونه روایت می‌کند که: «در سال گذشته در هر ساعت به‌طور متوسط ١٨طلاق به ثبت رسیده و این درحالی است که در سال٩١ این رقم ١٦واقعه طلاق در هر ساعت بوده است.»
وی همچنین افزوده است: «٣/٤٩درصد طلاق‌ها در پنج سال اول زندگی رخ داده و ٢/١٤درصد از طلاق نیز مربوط به ١٠سال اول زندگی مشترک بوده است و در این میان معادل هر هزارنفر جمعیت دو طلاق داشته‌ایم و بیشترین نرخ طلاق‌ها در خراسان رضوی، ایلام و کردستان با ٦/٢ در هزار نفر جمعیت رخ داده است.»
زندگی پایدار فراموش‌شده
با این اوصاف گذشته از زود یا با تأخیرازدواج‌کردن، موضوع مهم در ازدواج بحث «زندگی‌پایدار» است؛ همان موضوعی که درقالب طرحی مدت‌هاست در استانداری خراسان‌رضوی درحال پیگیری است اما هنوز از خروجی آن خبری در دست نیست. با این شرایط شاید یک بررسی کلی از سرنوشت ازدواج‌های زودهنگام و دیرهنگام و رسیدن به یک نسخه نهایی برای ارائه به جامعه نیازی اساسی باشد.
با این شرایط به‌سراغ یک کارشناس‌ارشد روان‌شناسی می‌رویم تا از بعد آسیب‌های‌روانی بدانیم که ازدواج بموقع چگونه تعریف می‌شود و برای یک ازدواج موفق چه شرایطی را باید برای افراد درنظر گرفت.
حسین سلیمان‌پور می‌گوید: همان‌گونه‌که برای دریافت گواهی‌نامه رانندگی، افراد تحت آزمایش‌های روحی و جسمی قرار می‌گیرند، در ازدواج نیز آزمایش یک اولویت است و چهارفاکتور مهم برای ازدواج وجود دارد.
یکی از سؤالات رایج افراد از یک خواستگار مربوط به داشته‌های اقتصادی فرد است و اینکه آیا خانه شخصی، ماشین و... دارد یا خیر. سلیمان‌پور دراین‌باره بیان می‌کند: آمادگی اقتصادی برای فردی که می‌خواهد ازدواج کند، یک اصل مهم است؛ البته نه به این معنایی که در جامعه رواج دارد یعنی فرد اگر خانه و ماشین داشته باشد، بی‌شک می‌تواند تشکیل خانواده بدهد و در حالت عکس آن نمی‌تواند.
وی ادامه می‌دهد: آمادگی اقتصادی به این منظور است که فرد پیش‌از ازدواج حداقل حرفه‌ای را تخصصی دنبال کرده و بتواند از این طریق امرار معاش کند. البته داشتن مقداری پس‌انداز برای هزینه‌های اولیه تشکیل زندگی مشترک هم می‌تواند در این زمینه به افراد کمک کند.
روح و روان آماده ازدواج
امروز تربیت فرزند در برخی خانواده‌ها چنان حساس شده که فرزندان برای انجام کوچک‌ترین کارها و تصمیم‌گیری‌ها متکی به اطرافیان هستند و نمی‌توانند به‌خودی‌خود تصمیمی برای زندگی شخصی‌شان بگیرند. حال اگر این افراد بخواهند با انتخاب اطرافیان تن به ازدواج بدهند نگفته می‌توان آینده آن زندگی مشترک آنان را حدس زد. این مشاور خانواده دراین‌باره بیان می‌کند: آمادگی روحی و روانی یکی از ملاک‌های مهم پیش از ازدواج است.
وی ادامه می‌دهد: در این شرایط فرد باید بتواند بر احساسات و هیجانات خود فائق آید و کنترل آن‌ها را دراختیار داشته باشد. البته در این میان استقلال عاطفی نیز نقش مهمی را ایفا می‌کند. همچنین باید توجه کرد که جوان خود می‌تواند در مشکلات زندگی‌اش تصمیم بگیرد یا دیگران و اطرافیان برای او تصمیم می‌گیرند.
سلیمان‌پور یکی دیگر از ملاک‌های آمادگی افراد برای ازدواج را بلوغ اجتماعی می‌داند و می‌گوید: داشتن مهارت ارتباط با دیگران همچون راحت صحبت‌کردن در جمع و ارتباط‌گیری بدون مشکل از لازمه‌های پیش از ازدواج است که به‌اصطلاح به آن بلوغ اجتماعی می‌گویند.
این مشاور خانواده ادامه می‌دهد: بلوغ عقلانی، دیگر ملاک برای ازدواج است که فرد باتوجه‌به سنش باید رفتارهای مناسبی داشته باشد و اینکه گاهی افرادی می‌گویند ما همه چیز را می‌دانیم و نیازمند نصیحت دیگران نیستیم، دلیلی بر کمبود این بلوغ در فرد است.
خدمت نظام وظیفه و ازدواج
یکی از مشکلاتی که گاهی چرخه خواستگاری را برهم می‌زند، سربازبودن یا سربازی‌نرفتن پسر است. عده‌ای ترجیح می‌دهند که دخترشان را به پسری بدهند که حداقل مشکل سربازی نداشته و این دوران را پشت سر گذاشته باشد. سلیمان‌پور دراین‌باره می‌افزاید: اگر جوانی به خدمت نظام وظیفه نرفته باشد، باید دید چه امتیازهایی دارد؛ چون درصورت‌داشتن تحصیلات عالی فرد می‌تواند از امریه استفاده کند.
وی ادامه می‌دهد: وضعیت اقتصادی فرد نیز باید درنظر گرفته شود و درصورتی‌که در این زمینه مشکلی وجود ندارد، بهترین راه‌حل پیش‌رو می‌تواند این باشد که فرد زمان سربازی را در دوران عقد سپری کند. البته با این شرط که ملاک‌های یادشده برای ازدواج را داشته باشد.
به این ملاک‌ها باید دو ملاک «انگیزه» و «رشد جسمانی» را نیز اضافه کرد. هرگز نباید کسی را که تمایل به ازدواج ندارد به‌اجبار یا از روی مصلحت وادار به ازدواج کرد. ازسویی باید توجه کرد که آیا فرزندی که هنوز درحال رشد است و با سن کم و توانایی اندک هنوز اوقات بیکاری خود را به بازی با همسالان می‌گذراند، می‌تواند مسئولیت‌های زندگی را بپذیرد؟
منبع: روزنامه شهرآرا، چهارشنبه 22 مرداد 1393
http://www.ghasednoor.ir/fa/tiny/news-1338
ارسال نظر