سخنان رهبری انتقادی ترین بیانات نسبت به دولت بود

 

سخنرانی مقام معظم رهبری در اول فروردین را شاید بتوان انتقادی ترین بیانات ایشان نسبت به دولت یازدهم از ابتدا تا کنون دانست. بویژه از این حیث که ایشان با تفکیک محبوبیت از مشروعیت به دولتی ها یاداوری کردند که دولت علیرغم اینکه فقط با هفت دهم درصد مشروعیت یافته ولی رقبا بازی را برهم نزدند و همین پیروزی شکننده را پذیرفتند و در آینده نیز علیرغم اینکه مشکلات اقتصادی محبوبیت دولت را کاهش خواهد داد لیکن بازهم مخالفان دولت مهمترین حامیان مشروعیت دولت خواهند بود و این تفاوت ماست با یاغیان فتنه ۸۸.

 

به عبارتی اولین و مهمترین همدلی مخالفان با دولت، پذیرفتن و مشروع دانستن دولت بود علیرغم فقط هفت دهم درصد برتری.

 

اما مهمترین نکته بیانات رهبری انتقاد شدید ایشان به رویه ی دولت در اتکای افراطی به خارج و سیاست خارجی بود. ایشان با طراحی یک دوگانه به روشنی به دولت اخطار دادند که به ظرفیت های درونی نظام برگردند و از خوش خیالی در اتکای به بیرون دست بردارند.

 

نکته مهم دیگر حمایت بیسابقه ایشان از رادیکال ترین منتقدان دولت یعنی "دلواپسان" بود. معظم له بسیار به ندرت از یک جریان سیاسی در سخنرانی هایشان نام می برند ولی اینبار با تکرار این نام به دولت تذکر دادند که انتقادات دلواپسان نه تنها جرم نیست بلکه از سر دغدغه است و به طور غیرمستقیم این نقد را اگر بدون نادیده گرفتن زحمات و خدمات دولت باشد خود مصداقی از همدلی و همزبانی دانستند. و سپس تذکر دادند که دولت منتقدان را تحقیر نکند و به آنها توهین روا ندارد و بالعکس.

 

درآمیختن انتقادی ترین بیانات با مفهوم حمایت و همدلی و هم زبانی یک ابتکار بی نظیر در بیان رهبری بود که فقط هم از ایشان ساخته است. با این روش علیرغم طرح صریح دیدگاه ها و نقدها به خرده گیری و جبهه گیری هم متهم نمی شویم و دولت هم "چک سفید امضا" دریافت نمی کند.