به گزارش قاصدنیوز، همانطور که میدانیم یکی از راههای اساسی برای مقاومسازی اقتصاد و رسیدن به اقتصاد مقاومتی توجه ویژه به تراز تجاری و بازرگانی و جایگاه واردات و صادرات کشور است. اقتصاد مقاومتی با تاکید بر درونزایی و استفاده بهینه از فرصتهای داخلی شکل گرفته است و توجه فراوانی به تقویت بنیه تولیدی کشور دارد. به همین دلیل میزان و سهم هریک از کالاها در واردات و صادرات کشور برای برآورد عملکرد متناسب با اقتصاد مقاومتی شاخص مناسبی به نظر میرسد؛ چراکه سیاستهای اقتصاد مقاومتی افزایش تولید داخلی نهادهها و کالاهای اساسی (بهویژه در اقلام وارداتی)، اولویتدادن به تولید محصولات و خدمات راهبردی و ایجاد تنوع در مبادی تأمین کالاهای وارداتی با هدف کاهش وابستگی به کشورهای محدود و خاص[١] را مد نظر قرار داده است. در حوزه محصولات کشاورزی نیز کانون توجه بحث به تامین امنیت غذایی و بهخصوص خودکفایی در محصولات استراتژیک کشاورزی مانند گندم، برنج، دانههای روغنی و... معطوف است. اهمیت این قضیه تا آنجاست که میتوان گفت اولین قدم در راه امنیت پایدار غذایی اصلاح روند واردات و بحث خودکفایی در محصولات استراتژیک است. به همین دلیل به نظر میرسد برای ارزیابی عملکرد حوزه واردات با شاخص اقتصاد مقاومتی باید دو مسئله مورد توجه واقع شود:
مسئله اول میزان و حجم واردات کشور است که افزایش آن در حوزه کالاهای ضروری نشان از ضعف و آسیبپذیری اقتصاد داخل دارد و در حوزه کالاهای لوکس و غیرضروری نشان از مصرفزدگی و تعارض با اصل مهم دیگر اقتصاد مقاومتی یعنی اصلاح الگوی مصرف. همچنین افزایش واردات کالاهای لوکس، مدیریت منابع ارزی (بهعنوان یکی از اصول و الزامات اقتصاد مقاومتی) را نیز با خطر مواجه میکند. آمار مقدماتی منتشرشده از جانب گمرک جمهوری اسلامی ایران، میزان واردات را در دو ماهه اول سال ٩٤، ٥٥٥٦٠٠٠ تن معادل ٦٣٤٤ میلیون دلار اعلام کرده است که نسبت به دو ماهه اول سال ١٣٩٣، ١٣.٨درصد به قیمت دلاری کاهش را نشان میدهد و از این نظر با شاخص اقتصاد مقاومتی مثبت ارزیابی میشود.
اما مسئله دوم بحث ترکیب و سهم هرکدام از اقلام وارداتی کشور است. همانطور که گفته شد هرچه میزان واردات کالاهای نهایی، مصرفی و استراتژیک در ترکیب محصولات وارداتی بیشتر باشد از عدم توان تولیدی یا نبود برنامهریزی جدی برای تولید و خودکفایی در این حوزهها خبر میدهد.
طبق همان گزارش گمرک، ترکیب واردات در دو ماهه نخست سال ٩٤ نشان از این دارد که ذرت دامی به ارزش ۲۱۸میلیون دلار و سهم ارزشی ۴۴٫۳درصد در رتبه اول، برنج باارزش ۱۵۳میلیون دلار و سهم ارزش ۴۴٫۲درصد در رتبه دوم و کنجاله سویا که برای خوراک دام و طیور استفاده میشود با واردات ۱۴۲میلیون دلار و سهم ارزشی ۲۴٫۲درصد در رتبه سوم قرار دارد. از این منظر نمیتوان نمره قابل قبولی را با شاخص اقتصاد مقاومتی به بخش واردات کشور داد؛ چراکه این ترکیب محصولات وارد شده که کالاهای استراتژیک کشاورزی در صدر آن قرار دارند نشان میدهد که باید برنامهریزیهای جدیتر و اصولیتری را برای تحقق اقتصاد مقاومتی در بخش کشاورزی مدنظر قرار داد.
[١] - بند ششم سیاستهای اقتصاد مقاومتی
منبع: روزنامه شهرآرا به قلم محمد جعفرینژاد
http://www.ghasednoor.ir/fa/tiny/news-5442
ارسال نظر