هفت سال در لشکر شیراز به خدمت مشغول بود. در همین مقطع، برای فرستادن نیرو به فلسطین با مبارزان مسلمان همکاری داشت. در همان شرایط با چند واسطه با حضرت امام (ره) ارتباط داشت و از راهنماییهای ایشان بهره میبرد و در تشکل نیروها و شتاب بخشیدن به روند انقلاب فعالیت مستمر داشت و سعی میکرد که اطلاعات سری را در اختیار مبارزان مسلمان قرار دهد.
با شهید دکتر بهشتی در سال 1342 و در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی 15 خرداد در اصفهان آشنا گردید. در همین ایام بود که پیشنهاد ورود به گارد به وی داده شد بااینکه دستودلش میلرزید و میدانست که گارد قلب رژیم است ولی وظیفهاش به او حکم میکرد که هرچه بیشتر به نقطه رأس هرم نزدیک شود و گام مؤثرتری در جهت عملی ساختن هدفهای خود بردارد. همچنین در دانشکده افسری نیز تدریس میکرد.
در شب 21 بهمن 57، متوجه نقل و انتقالات مشکوکی در سطح پادگان میشود. متوجه نیت پلید مسئولان نظامی میگردد. سپس از پادگان خارج میشود و خبر را به بیت امام میدهد. تا صبح مشغول بیرون آوردن سوزن چکاننده تانکها میشود و بدین ترتیب بزرگترین توطئه رژیم را مبنی بر گلولهباران فرودگاه، مجلس، مرکز رادیو و تلویزیون، میدان ارگ، راهآهن و بیت امام را عقیم میگذارد.
در ایام پیروزی انقلاب، شب و روز از وسایل، ابزار و ادوات پادگانها حفاظت میکرد و در دستگیری سران رژیم، نقش مؤثری داشت. درزمانی که عدهای دم از انحلال ارتش میزدند سخت مخالفت کرد و با اطاعت از فرمان حضرت امام (ره)، کار سازمان بخشیدن به ارتش را بر عهده گرفت.
با همراهی شهید منتظری و تنی چند از نیروهای متعهد تشکیلاتی به نام «پاسداران انقلاب» را ایجاد کرد. هنگامیکه سپاه بهصورت منظم بهعنوان یک نهاد به امر حضرت امام (ره) ایجاد گردید، او جزء اولین کسانی بود که با میل و رغبت خود به سپاه روی آورد و بهعنوان یکی از اعضای شورای عالی سپاه انتخاب شد. از همان ابتدا، امر مهم آموزش را در سپاه از طرف نماینده شورای انقلاب بر عهده گرفت و درنتیجه فعالیتهای چشمگیر، قائممقام فرمانده سپاه گردید.
معتقد بود که سپاه باید نیروی منظم زمینی و هوایی داشته باشد. موفق شد با کمک افراد متخصص و متعهد طرح تشکیل یگان هوایی را در سپاه تهیه کند. این یگان، در شهریورماه 1366 بهفرمان حضرت امام بهعنوان نیروی هوایی سپاه رسماً تشکیل شد. مسئله جنگهای پارتیزانی و آموزش آنها را برای اعضای سپاه پیشنهاد کرد و سپس در پی جذب نیروهای نخبه در سپاه شد. زیرا معتقد بود سپاه به افراد متعهد و متخصص برای افسری نیاز دارد.
در عملیات شکستن حصر آبادان، که با فرمان صریح حضرت امام آغاز شد، نقش به سزایی داشت. او هرگز ارتباط خود را با ارتش قطع نکرد و بر این اساس جلسات متعددی با افراد ردهبالای ارتش و سپاه برگزار میکرد و در نزدیک شدن این دو نهاد مردمی، تأثیر بسزایی داشت. تدوین اساسنامه تشکیلاتی سپاه ازجمله مواردی است که در آن نقش بسزایی داشت.
در ماجرای انفجار هفتم تیر 1360 بهطور سطحی مجروح گردید و سرانجام چند ماه بعد در هفتم مهر هنگامیکه با دیگر سرداران اسلام همچون نامجو، فکوری، فلاحی و جهانآرا و حدود یکصد تن از رزمندگان اسلام از جبهههای جنوب به تهران برمیگشت بر اثر سانحه هوایی در منطقه کهریزک تهران به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکرش در بهشتزهرا(س) تهران به خاک سپرده شد.
http://www.ghasednoor.ir/fa/tiny/news-9047
ارسال نظر