آیت‌الله علم‌الهدی، مرزبان حفظ حریم قدسی مشهد

در روزهای اخیر اعلام موضع رسمی آیت الله علم الهدی درباره مخالفت با برگزاری کنسرت در شهر مقدس مشهد موجب مجادلات فراوانی در بین گروه‌های مختلف شده است.

 

برخی که همیشه ساز مخالف می زنند این کار را مغایر با حیطه اختیارات ایشان ارزیابی و آن را مغایر با مسائلی چون استفاده از ظرفیت توریسم مذهبی مشهد معرفی کرده و برخی دیگر که اتفاقا از دلسوزان و علاقه مندان به انقلاب هستند از این موضوع به دلیل به فراموشی سپرده شدن مطالبات اصلی از دولت در برطرف کردن دغدغه های معیشتی مردم و بالتبع پیدا شدن راه فرار برای دولت و حامیانش با مانور دادن بر روی این موضوع انتقاد کرده اند!

 

اما آیا پافشاری امام جمعه مشهد بر جلوگیری از برگزاری کنسرت در این شهر مساله ای فرعی می باشد؟ چرا ایشان در این مساله تمام آبروی خود را به دست گرفته و از موضع خود کوتاه نمی آیند؟

 

برای درک بهتر دلائل نگرانی آیت الله علم الهدی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب "امام جمعه‌ی موفق مشهد و امتحان‌داده‌ی دورانهای دشوار" می باشند، مرور مواضع و دغدغه های وی در سالیان اخیر می تواند به درستی ما را به نقطه مطلوب برساند.

 

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در سالیان اخیر محور اصلی اصلی اقدامات خود را در پیگیری معضلات فرهنگی و برطرف کردن دغدغه های معیشتی مردم مشهد قرار داده و برای حل این مسائل از ورود به حوزه های مختلف ابائی نداشته و ندارند.

 

به عنوان نمونه بر همین اساس است که ایشان جزو اولین معترضان به ساخت و سازهای بی رویه و گسترده در مشهد بوده و  با عنوان اینکه برخی دنبال تبدیل پایتخت معنوی ایران به "کیش مذهبی" هستند، تمام توان خود را برای جلوگیری از این مساله بکار گرفتند و در این میان گذشت زمان نشان داد که این نگرانی آیت الله علم الهدی کاملا بجا بوده و امروزه چهره شهر مشهد به دلیل هجوم سرمایه گذاران غیر بومی به این شهر که با هدف کسب درآمد به ساختن هتل‌ها و ساختمان‌های گرانقیمت و اشرافی پرداختند، دستخوش تغییرات جدی شده و از صبغه معنوی_مذهبی آن کاسته است.

 

شوربختانه در سالهای گذشته، عدم اعتنای مقامات شهری و استانی به پیوست فرهنگی در این توسعه شهری دردی جانکاه‌تر می باشد که باعث گردیده چهره این پایتخت معنوی از حالت سابق خراب شده و معماری وحشیِ مضطربِ بی نظمی سراسر این حریم مقدس را در بگیرد.

 

شاید گروهی این دغدغه را به مخالفت کردن با پیشرفت شهر مشهد مرتبط کنند اما  نکته قابل تامل این است که این درآمدزائی فراوان و هجوم سرمایه گذاران به این شهر، نتوانسته منافعی که باید برای شهر و مردم آن به ارمغان بیاورد، به دنبال داشته باشد که اگر غیر از این بود نباید امروز امروز شاهد آن باشیم که در حاشیه شهر مشهد جمعیتی بالغ بر یک میلیون و دویست هزار نفر در سخت‌ترین شرایط به گذران زندگی مشغول و بهره ای از این توسعه نبرده و اکثریت آنها تبدیل به کارگران متمولین غیر بومی بشوند!

 

در این میان برخی افراد نیز می کوشند برگزاری کنسرت را به استفاده از ظرفیت مشهد در "توریسم مذهبی" ربط بدهند در حالی که این مساله هیچ ارتباطی با جذب گردشگر ندارد زیرا توریسم مذهبی خصوصیات و شاخصه های بسیار متفاوت از توریسم و جذب گردشگری متعارف دارد که این افراد آگاهانه سعی در تحریف و وارونه کردن ماجرا دارند تا در پس نقاب خیرخواهی برای مردم مشهد، بدترین ضربات فرهنگی را به آنها وارد سازند. زیرا هدف اصلی از توریسم مذهبی این است که افراد گردشگر طی آن از اماکن مقدس مذهبی نظیر زیارتگاه ها، مقابر، امام زاده ها و. .. بازدید کرده و با بهره مندی از حضور در اماکن مقدسه به تعمیق معارف اسلامی می پردازند و در کنار آن رونق این صنعت موجب تحول اقتصادی، کسب درآمد و همچنین اشتغال زایی در شهر مبدا می گردد.

 

حال این مدعیان پاسخ دهند که جایگاه برگزاری یک کنسرت در رشد و ارتقای معنوی گردشگران مذهبی کجاست که به ایجاد رابطه بین این دو مشغول شده اند؟ نقش اینگونه مراسمات در جذب سرمایه و تغییر وضعیت اقتصادی مردم بومی مشهد چقدر می تواند موثر باشد؟

 

با این توضیحات اکنون می توان به بحث اصلی درباره برخی دلائل مخالفت و پافشاری آیت الله علم الهدی با برگزاری کنسرت در این شهر با وجود هجمه های گسترده و تخریب این شخصیت گرانقدر ایشان پرداخت.

 

یکی از مهم ترین دلایلی که می توان برای این مساله ذکر کرد همان صبغه فرهنگی امام جمعه مشهد و دغدغه های او در این زمینه می باشد که همواره در راس اقداماتش قرار داده است.

 

دغدغه قابل تامل و تقدیر در این زمینه تبدیل شهر مشهد به محلی همچون شهرهای دیگر که در آنها هرگونه اقدامی ولو خلاف شرع جائز است در حالیکه حضور زائران و مجاوران در این شهر برای کسب فیوض معنوی از بارگاه مقدس امام رضا(ع) می باشد وگرنه اگر نیت شرکت در مراسمات و یا تفرجگاههایی است که در سائر نقاط کشور نیز وجود دارد، اصلا چرا یک فرد رنج این سفر طولانی را به جان خریده و به مشهد می رود؟

 

آیا برگزاری مراسماتی که سابقه نشان داده است هیچ کدام از ضوابط شرعی در آن رعایت نمی شود(فارغ از اینکه حتی ضوابط قانونی هم در بیشتر آنها مراعات نمی گردد) در کنار بارگاه نورانی امام رضا که قرار بوده و هست به پایگاهی برای شیعیان دنیا تبدیل شود، با کدام یک از اصول دینی و یا اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی برای ایجاد وجه تمایز میان مشهد مقدس با دیگر شهرها به دلیل وجود بارگاه امام هشتم، سازگار است؟

 

با توجه به اینکه امروز نتیجه عدم توجه به هشدارهای نماینده ولی فقیه در استان خراسان درباره جلوگیری از ساخت و سازهای بی رویه در مشهد عیان گردیده و تازه مسئولان به فکر چاره افتاده اند، اگر در این زمینه نیز از دغدغه ایشان در حفظ حریم مذهبی و قدسی مشهد حمایت نشود، چه کسی تضمین می دهد با توجه به تساهل و تسامح مسئولان مربوطه، در سالهای آینده شاهد برگزاری مراسمات هنجارشکنانه منافی با همجواری بارگاه امام رضا(ع) نباشیم؟

 

اما در کنار این نگرانی برای مسائل فرهنگی، آیت الله علم الهدی از پیگیری و حل مشکلات مردم نیز غافل نبوده و در واقع "مسائل فرهنگی و مشکلات مردم" دو بال اقدامات ایشان در سالهای حضور در جایگاه امامت نماز جمعه مشهد بوده است.

 

بر همین اساس با وجود کم کاری و بی تدبیری آقایان دولتی، این آیت الله علم الهدی بوده است که برای محرومیت زدایی از مردمی که به حاشیه این شهر پناه آوردند، کار زمین مانده حل مشکلات حاشیه مشهد(که در واقع وظیفه این مسئولان دولتی است) را به دوش گرفته و پیگیری های ایشان موجب گردید رهبر معظم انقلاب دستور ایجاد یک قرارگاه سازندگی ویژه حل مشکلات حاشیه شهر مشهد را صادر فرموده و امروز با گذشت کمتر از دو سال از این مساله با همکاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و برخی نهادهای دیگر تحولات گسترده ای در چهره این منطقه ایجاد گردیده است.

 

حال که گوشه ای از کارنامه سرشار از خدمت به مردم توسط نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی مرور گردید، پرسش مهم از مسئولان دولتی که در ماه‌های اخیر بارها برای موضعگیری در برابر این اقدام غیرتمندانه به میدان آمده اند، این است که اگر دغدغه آنها واقعا "مردم" می باشد چرا در سه سال گذشته هیچگونه صدایی از آنها برای حل مشکلات مردم مشهد به ویژه حاشیه آن درنیامده است؟ چرا حل معضلات فرهنگی، اقتصادی و حتی امنیتی مردم مشهد که اخبار نگران کننده ای از آن در سالیان اخیر در رسانه ها منعکس گردیده است، هیچ جایگاهی در نشست‌های خبری، سخنرانی ها و همایش های آقای رئیس جمهور و دیگر مسئولان تحت امر وی وجود ندارد اما بارها بحث "برگزاری کنسرت" که در میان دغدغه های اصلی مشکلات اقتصادی مردم جایگاهی ندارد،را با شدت و حدت هر چه تمام تر پیگیری و مطرح کرده اند؟ چگونه است که ردپائی از مسئولان دولتی در حل مشکلات اصلی مردم دیده نمی شود اما در حاشیه سازی و پیگیری مسائلی که هیچ اثری در سفره مردم و معیشت آنها ندارد همواره آنها در صف اول حاضر بوده و سینه سپر می کنند؟

 

در پایان ذکر این نکته خالی از لطف نیست که راز محبوبیت امروز امام جمعه موفق مشهد در میان مردم این شهر، واقعی بودن جایگاه"مردم" و عطش خدمت به آنان در منظومه فکری_عملی ایشان و ملموس بودن این خدمات از سوی مردم است نه مانند مسئولان دولتی که گرچه "مردم،مردم" از زبان آنها نمی‌افتد اما دغدغه ای برای حل مشکلات آنان ندارند که به قول حکیم ابوالقاسم فردوسی "دو صد گفتار چو نیم کردار نیست!"

 

منبع: خبرگزاری فارس