چرا هر جوان ایرانی باید «سلام بر ابراهیم» را خوانده باشد؟

چندی پیش خبر افتتاح باشگاه فوتبال محمد انصاری، بازیکن خوش اخلاق و موفق باشگاه پیروزی تهران منتشر شد. نکته مهم، نامگذاری باشگاه به نام «شهید ابراهیم هادی» بود. انصاری گفته بود که چند سال قبل، کتاب خاطرات این شهید را مطالعه کرده و مجذوب مرام و اخلاق او شده و حالا می‌خواهد دینش را به او ادا کند. اما ابراهیم هادی کیست که امروز پرطرفدارترین شهید دفاع مقدس، مخصوصا بین نوجوانان و جوانان است؟

 

«سلام بر ابراهیم»، شرح زندگی و خاطرات پهلوان بی مزار، شهید ابراهیم هادی، یک مورد خاص و یک اتفاق است. کتابی که روی جلد آن نامی از نویسنده نمی‌بینید و بدون حمایتهای مرسوم دولتی، بیش از صد بار چاپ شده و همچنان پرفروش است. شاید در یک کلام بتوان گفت راز شهرت و محبوبیت این شهید بزرگوار این است که خود، گمنامی را برگزیده بود و آرزو کرده بود که حتی مزاری هم نداشته باشد، و در مقابل، اراده خداوند متعال بر این تعلق گرفته که همه او را بشناسند.

اما چرا این شهید بزرگوار، این همه عاشق و مرید بین جوانان دارد؟ علت این موضوع امکان همذات پنداری زیاد یک جوان با این شهید است. «ابراهیم هادی» جوانی است خوش‌تیپ و خوش‌لباس، ورزشکار(در حد عضویت در تیمهای ورزشی استانی و حتی ملی)، اهل اطعام و انفاق و دستگیری از فقرا، پرکار و بی ادعا، با معرفت و لوطی‌مسلک و ... و مجموعه این صفات و ویژگیها او را به الگوی کامل و جذابی برای نسل امروز تبدیل کرده و خواننده را به تلاش برای رفتاری شبیه به او وادار می‌کند.  

 

کاش خاطرات این شهید بزرگوار جزء برنامه درسی فرزندان ما قرار می‌گرفت، یا لااقل در این تابستان، امکان خواندن «سلام بر ابراهیم» برای همه نوجوانان کشورمان فراهم می‌شد.