پزشکی که از نظر انسان‌دوستی،عاطفه و مهربانی از نوادر بود/ داستان جالب مسلمان شدن «بول ون» در محضر آیت‌الله میلانی

به گزارش «قاصدنیوز»، امروز 14 مرداد سالروز درگذشت پرفسور رک بول(عبدالله) ‌ون جراح مطرح بلژیکی است. او تحت تاثیر همجواری با امام رضاعلیه‌السلام و رفتار آیت‌الله سید محمد هادی میلانی(ره) مسلمان شد و در نهایت در مشهد و دور از وطن خود، از دنیا رفت.

 

پرفسور رک بول‌ون(Roch Boulvin) در سال 1290 شمسی در بلژیک متولد شد و پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه وارد دانشگاه بروکسل گردید، بعد از اخذ دکترای عمومی، سال‌ها در رشته تخصصی جراحی عمومی به تحصیل پرداخت و به درجه پروفسوری نائل آمد. او ابتدا در بیمارستان‌های همان شهر به طبابت پرداخت و در ضمن به‌عنوان دانشیار دانشگاه بروکسل به تدریس مشغول شد.

 

در سال‌هایی که مرحوم دکتر اسدی رئیس بخش داخلی بیمارستان امام رضا(ع) بود، استان خراسان به‌ویژه بیمارستان امام رضا(ع) به تخصص جراحی نیاز فراوان داشت. چون وی سال‌ها در بلژیک با پروفسور همکلاس بوده و شناخت کاملی نسبت به تجربه و تخصص و ایمان کاری او داشت ، دعوت از او را با آستان قدس رضوی در میان گذاشت و در ضمن با وی به مکاتبه پرداخت و رضایتش را برای آمدن به ایران و خدمت در بیمارستان امام رضا(ع) جلب نمود. آنگاه مراتب را به نایب التولیه آستان قدس رضوی اعلام کرد و آستان قدس نیز از بول ون دعوت به عمل آورد.

 

وقتی به مشهد وارد شد، ابتدا قراردادی آزمایشی به مدت سه سال با وی منعقد گردید که اگر کار و فعالیتش مورد قبول واقع شود، بعداً نسبت به تمدید آن به مدت بیشتری اقدام نمایند. هنگامی‌که قرارداد اولیه پایان یافت و از حسن عمل و صداقت و وجدان کاری او رضایت کامل حاصل گردید، قرارداد مجددی به مدت 15سال منعقد شد.

 

ازلحاظ علمی از افراد برجسته پزشکی بود که حدود 119مقاله علمی ‌در مجلات جراحی فرانسه، بلژیک، لبنان و ایران منتشر کرد و تألیفی هم در زمینه تخصصی خود داشته است.

 

ازنظر انسان‌دوستی و عاطفه و مهربانی از نوادر بود و کمتر پزشک خارجی در ایران به این دلسوزی و صداقت دیده شده است. او در طبابت، پیوسته نوع بیماری و درجه فقر و تنگدستی بیمار را مدنظر داشت و از این محبوبیت فراوانی در بین به مردم به هم رسانیده بود.

درعین‌حال به هیچ‌چیزی جز بیمار و بیمارستان توجه نداشت و همچنان با همسر و دو فرزندش در مشهد زندگی می‌کرد و در هفته چند ساعت در دانشکده پزشکی مشهد تدریس داشت. چون زندگی‌اش در شهر مشهد می‌گذشت و از لحاظ کاری به دستگاه آستان قدس وابسته بود، تحت تأثیر بارگاه ملکوتی حضرت رضا(ع) قرار گرفت و عاقبت در اواخر عمر خدمت مرحوم آیت‌الله میلانی به دین مبین اسلام تشرف حاصل نمود و نام عبدالله را برای خود انتخاب کرد.

 

آیت‌الله سید محمد هادی میلانی (ره) دچار بیماری معده شده بود، پروفسور بول ون عمل جراحی ایشان را انجام داد.وی پس از یک عمل سه‌ساعته زمانی که آن مرجع تقلید در حال به هوش آمدن بودند، به مترجم دستور داد تمام کلماتی که ایشان در حین به هوش آمدن می‌گویند را برایش ترجمه کند. مرحوم آیت‌الله میلانی در آن لحظات فرازهایی از دعای ابوحمزه ثمالی را قرائت می‌کردند. پس‌ازاین مسئله گفت: شهادتین را به من بیاموزید، از این لحظه می‌خواهم مسلمان شوم و پیرو مکتب این روحانی باشم، وقتی دلیل این کار را پرسیدند، گفت: تنها زمانی که انسان شاکله وجودی خود را بدون این‌که بتواند برای دیگران نقش بازی کند، نشان می‌دهد، در حالت به هوش آمدن بعد از عمل است و من دیدم این آقا، تمام وجودش محو خدا بود، در آن لحظه به یاد اسقف کلیسای کانتربری افتادم که چندی پیش در همین حالت و پس از عمل در کنارش ایستاده بودم، دیدم او ترانه‌های کوچه‌بازاری جوانان آن روزگار را زمزمه می‌کند، در آن لحظه بود که فهمیدم حقیقت، نزد کدام مکتب است.

 

سرانجام 14 مرداد 1348 بر اثر سکته قلبی در مشهد درگذشت و با مراسم خاص مذهبی مسلمانان در میان اندوه جامعه پزشکان و دانشگاهیان در جنب مقبره خواجه ربیع به خاک سپرده شد.