«کودتای جنسی» یا «انقلاب جنسی»؟

پایگاه خبری، تحلیلی «قاصدنیوز» در بررسی موضوع « آسیب و بحران جنسی» به سراغ امیر مهدی کلیدری، کارشناس ارشد ارتباطات و محقق مسائل اجتماعی که در این خصوص تحقیقاتی را داشته، رفته است تا نظر وی را در این خصوص جویا شود .متن زیر حاصل این گفتگو است که با حذف سوالات و تلخیص در زیر می آید

 

آیا جامعه ما دچار آسیب، بحران یا انقلاب جنسی است؟

وقتی می‌خواهیم به این سؤال پاسخ دهیم از دو منظر جامعه‌شناسی و مطالعات امنیتی می‌توان پرداخت. من ناظر به نگاه مطالعات امنیتی می‌گویم که توازن آسیب و تهدید. آسیب یعنی از بستر نیاز می‌آید و تهدید، آن چیزی است که از بیرون وارد می‌شود. حال آیا ما دچار آسیب‌پذیری جنسی هستیم؟ بله ما دچار هستیم. به دو دلیل اول اینکه آحاد جامعه ما دارای غریزه‌ای هستند که نیازشان است. دوم اینکه آیا این آسیب‌پذیری بالقوه است یا بالفعل؟ که ما می‌گوییم الآن در نقطه بالفعل است. به دلیل اینکه ما در عناصر زمانی و مکانی و نسبت به سیستم مهاجم(بدون ارزش‌گذاری مثبت و منفی) ما سیستم دفاعی نداریم، این مهاجم از بیرون می‌تواند عوامل محیطی باشد یا شرایط مکان و زمان باشد. مثلاً عبور جامعه از سنت به سمت مدرنیته، چون این یک اقتضائاتی دارد و نتوانسته‌ایم نسخه‌ای برای آن بپیچیم و اجرا کنیم در نتیجه آسیب‌پذیر می‌شویم. آن تهدید روی آسیب ما می‌نشیند.

 

لذا اینکه آیا «انقلاب جنسی» اتفاق افتاده است یا نه باید گفت زمانی می‌توان واژه «انقلاب» را اطلاق کرد که از درون‌مایه‌ی فضای اجتماعی اتفاق بیفتد. وقتی شما نشانه‌ای پیدا کنید که این فرآیند، واقعاً فرآیند است و پروژه نیست، می‌توانیم بگوییم این تحولات «انقلاب» است اما اگر قرینه‌هایی پیدا شد که خارج از این فضای اجتماعی اداره می‌شود، آن موقع این حرکت می‌شود «کودتای جنسی»؛ چون از بستر جامعه نیامده است. این حرکت، کودتایی است که از درون جامعه یارگیری کرده و به‌طور مقطعی با این فضا همکاری می‌کنند و وقتی به مقاصد خود رسید به این جریان کاری ندارد. لذا من نمی‌توانم بگویم انقلاب جنسی داریم، بنده معتقد به «کودتای جنسی» در ایران هستم. در بررسی کتاب‌ها، مقالات و کتب مرتبط با این موضوع در غرب می‌بینیم به دنبال بدل هوشمند از مدل کودتای جنسی در ایران هستند.

 

در همین رابطه باید شاخصه‌های خود را برای تشخیص بحران دقیق کنیم. یکی از شاخص‌ها برای اطلاق «بحران جنسی» آن است که تشکیل خانواده منفی شود. حال ممکن است گفته شود باوجود ازدواج اما نرخ رفتارهای جنسی خارج از خانواده قابل‌توجه است، نکته اینجاست که ببینید آیا این جامعه آماری آشکار کردن رفتار جنسی برایشان علی السویه است یا هنوز پنهانی اقدام می‌کنند؟  اگر کماکان پنهان می‌کنند باز نشان می‌دهد که در بحران نیستید. ببینید ما زمانی در شرایط آرامش هستیم، بعد تب می‌کنیم و حال‌نداریم، زمانی می‌افتیم یا می‌رسیم به شرایطی که باید عمل احیا (C.P.R) انجام شود، لذا باید در تشخیص نبض جامعه باید دقیق عمل کرد.

 

به نظرم چیزی که  الآن وجود دارد را نمی‌توان گفت بحران و تنش است و آرامش جنسی وجود ندارد، اما الآن شرایط خوب هم نیست. یکان یکانِ افرادی که مسئولیتی در این خصوص داشته‌اند باید پاسخگو باشند. ما اساساً نباید از آرامش جنسی خارج می‌شدیم که الآن بگویم در بحران جنسی هستیم یا نیستیم. ما به سمت بحران در حال حرکتیم و دلیل آن این است که هیچ اقدامی انجام نمی‌گیرد.  در سیاست‌های ازدواج نسل جوان چه برنامه‌ای وجود دارد؟ هیچ اقدامی انجام نگرفته است و در این وضع، مرکز پژوهش‌های مجلس نسخه عاجل آن این است که به سمت ازدواج موقت برویم. نکته اینجاست که اولویت اول «ازدواج پایدار» است. چرا برای این مهم اقدامی انجام نمی‌گیرد؟ ازدواج موقت را خود عُرف می‌داند که چه کند و نیاز به قانون‌گذاری و توصیه ندارد. مشکل ما این است که متولیان دولتی، عقلِ فهم مدیریت عُرف را ندارند. اما عُرف به‌شدت هوشمند است. به همین خاطر در این جنس موارد همیشه دولت در مقابل عُرف منفعل است.

 

وظیفه حاکمیتی و نخبگان چیست؟

جامعه نخبگانی نباید این بحران را جار بزند و جنسش جار زنی نیست. اما باید اهمیت به خرج بدهند و با پژوهش عالمانه و فارغ از هیجان‌زدگی و با یک تدبیر کاملاً آرام و پشت درهای بسته به فرمول برسند و سیاست جنسی در ایران را تبیین کنند و بخشی که نیاز به فرهنگ‌سازی را انجام دهند، بخشی که نیازمند اعتماد به عرف است، اعتماد کنند و یکسری نظام‌نامه‌های اجرایی را هم آماده کنند. دراین‌بین اگر هم خیلی هیجان‌زده برخورد کنیم در پازل دشمن عمل کردیم و کمک کرده‌ایم آن مفاهیم زودتر در جامعه باز شود و سریع‌تر به آن برسند.

 

چه خواهد شد؟

مثالی را می‌زنم؛ در فیلم اسکندر کبیر یک نمایی وجود دارد که اسکندر بعد از جنگ با سپاه بسیار عظیم ایران وارد پرسپولیس می‌شود، در نمای بعدی او مستقیم وارد حرم‌سرای داریوش سوم می‌شود. این نما معنی خودش را دارد. بالأخص در یک نمایی هست که زنان ایرانی با خنیاگری دل در دلبری از اسکندر می‌کنند فردی که آمده است کشور را غارت کرده است. این پیام منتقل می‌شود که یا حاکمان ایرانی زن‌باره بوده‌اند یا زنان ایرانی عفیف نبوده‌اند یا هردو. در هر حال با دامن زدن به بحران جنسی، جامعه در یک تخدیر و اغواگری درگیر خواهد شد و هیچ انگیزه‌ای برای دفاع از کیان تمدنی خود نخواهد داشت.

 

 

::... پرونده «بحران یا انقلاب جنسی؟! ..::