هراس دولت از شکل‌گیری 9دی هسته‌ای

«کمیته صیانت از منافع ایران» در پاسخ به اظهارات اخیر وزیر کشور درباره برخورد با تجمعات اعتراضی علیه وضعیت کنونی مذاکرات هسته ای و رویه اشتباه دولت در این زمینه بیانیه ای را منتشر کرد. متن کامل این بیانیه به این شرح است:

 

جناب آقای رحمانی فضلی

وزیر محترم کشور

با سلام؛

جنابعالی در سخنانی در همایش فرمانداران (در روز شنبه ۹ خرداد) اعلام داشتید: «گردهمایی‌ها و تجمع‌هایی که مورد وفاق رهبری، دولت و ملت است لزومی ندارد به کف خیابان کشیده شود. موضوعی مانند مسئله هسته‌ای که جنبه ملی دارد کسی نمی‌تواند به‌عنوان موافق یا مخالف در کف جامعه تجمع یا گردهمایی در خصوصش برگزار کند. هیچ گونه مجوزی برای مسائلی که مورد وفاق عینی قرار گرفته است، صادر نخواهیم کرد. به هیچ عنوان تجمعی در کف خیابان نخواهیم داشت و با شدت با این موضوعات برخورد می کنیم».

 

همچنین برخی از مقامات استانی دولت در سخنانی اقدام به تهدید برگزار کنندگان تجمعات مردمی نمودند. پس از ایراد این سخنان تهدید آمیز لازم دیدیم چند نکته را خدمت جنابعالی یادآور شویم.

 

 

یکم؛ وعده‌های رئیس جمهور درباره لزوم نقدپذیری و آزادی بیان چه زود رنگ باخته است

اولین نکته که شایسته ذکر است سخنان رئیس جمهور در مقاطع مختلف در تجمید از آزادی بیان و نقدپذیری و… است. سخنانی که هر روز ضربه تازه‌ای در اثر عملکرد دولت دریافت می‌کنند. به بخش کوچکی از این سخنان در اینجا اشاره می‌کنیم:

• «از استبداد رای، عجله در تصمیم‌گیری و تقدم منافع شخصی بر منافع ملی و بستن دهان رقیبان به خداوند پناه می‌برم» [مراسم تنفیذ ۱۲/۵/۱۳۹۲]
• «دولت، دولتی مسئولیت‌پذیر و پاسخگو در برابر ملت و انتقادپذیر خواهد بود. دولت به انتقاد سازنده افتخار می‌کند. همه یادمان باشد، باید به فکر انتقاد باشیم» [مراسم سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی]
• «دولت در برابر همه موافقان، حامیان، منتقدان و حتی مخالفان سر تکریم و تعظیم فرود می‌آورد. گرچه گروهی با زبان تکریم با دولت سخن نگویند، اما پاسخ ما به آنها با ‌ادب و احترام و کرامت خواهد بود» [مراسم «جشن انتظار و امید» در تاریخ ۲۲ خرداد ۹۳]
• «منتقدان مخالفان این دولت آزاد هستند و آزاد خواهند بود. این افتخار دولت است. … می‌بینید که امروز انتقاد صریح می‌کنند و این حق آنهاست» [اختتامیه بیستمین جشنواره مطبوعات]
• «یکی از مشخصات این دولت این است که انتقاد پذیر است و هر کس با هر لحنی انتقاد می‌کند» [دهم مهرماه ۱۳۹۲ – جلسه هیات دولت]
• «دولت باید گوش شنوایی ‌برای سخنان، مطالبات و نقد و هدایت مردم داشته باشد» [نشست شورای اداری استان – ۱۶ مرداد ۱۳۹۳]
• «نقد را می‌پذیریم و در واقع موظف هستیم که نقد و نصیحت را بپذیریم» [بیست و دومین همایش ائمه جمعه – ۱۹ شهریور ۱۳۹۲]
• «همه تحمل‌ها را بالا ببریم. نقد، اشکال ندارد» [۱۷ بهمن ۱۳۹۳]
• «دولت از موعظه حسنه، نقد سازنده و نصیحت اسلامی استقبال می‌کند» [بیست و دومین همایش ائمه جمعه – ۱۹ شهریور ۱۳۹۲]

 

و البته این موارد تنها گوشه‌ای از اظهارات رئیس جمهور درباره لزوم وجود نقد و تحمل و انتقادپذیری در جامعه است. گویا آستانه تحمل آقای رئیس جمهور و اطرافیان خیلی پائین‌تر از چیزی بوده است که در کلام عنوان می‌کرده‌اند و واقعاً باید نسبت به این وضعیت تأسف خورد. خصوصاً سخنان رئیس جمهور در همین همایش استانداران و فرمانداران (در روز شنبه ۹ خرداد ۹۴) شایسته توجه است که گفت «مردم به برنامه‌ها و وعده‌های رییس‌ جمهوری رأی دادند و اگر امروز رییس‌ جمهور، وزرا و استانداران، فرمانداران و مدیرکل‌ها به آن وعده‌ها عمل نکند، خلاف وعده عمل کرده و به امانت مردم خیانت کردند». بدین ترتیب واقعاً باید برای وضعیت عمل به وعده‌های انتخاباتی آقای رئیس جمهور در وزارت‌خانه متبوع‌تان فکری بکنید.

 

دوم؛ پاسخ دادن به سؤالات منتقدین با زور و تهدید، یعنی ضعف استدلالی دولت برای دفاع از عملکرد خود

از اینکه پاسخ سؤالات منتقدان را با تهدید به استفاده از زور و چماق داده‌اید باید تأسف بخوریم؛ چرا که اگر کورسوی امیدی هم به دریافت پاسخی درخور برای سؤالات خود در زمینه مذاکرات هسته‌ای داشتیم این برخورد چکشی و خشن باعث از بین رفتن همان امید اندک شد. این عصبانیت در برابر دغدغه‌مندی‌های گسترده مردم سراسر کشور بیانگر عدم وجود پاسخ قابل قبول به سؤالات روشن و همگانی موجود در اذهان عمومی در کشور است. ای کاش دولت محترم خیلی پیش‌تر از این، توصیه‌های دلسوزان را مبنی بر در میان گذاشتن حقایق مذاکرات با مردم عملی می‌کرد تا امروز شاهد نگرانی گسترده در زمینه توافقات انجام شده نباشیم. امروز نیز راه علاج این وضعیت در میان گذاشتن حقایق با مردم است و هر چقدر این پنهان‌کاری بیشتر طول بکشد به طور طبیعی این اعتراضات بیشتر خواهد شد. در حقیقت اعتراضات کنونی مردم نتیجه مستقیم رفتارهای خود دولت است و نباید تعجب کنید که امروز در افکار عمومی شائبه تلاش مذاکره‌کنندگان برای رسیدن به توافق به هر قیمتی -ولو اینکه مخالف عزت و منفعت ملی باشد- مطرح شده است.

 

سوم؛ چرا برای تجمعات ساختگی و فرمایشی در دفاع از مذاکرات نگران نشدید؟ / هراس دولت از شکل‌گیری ۹ دی هسته‌ای باعث برخورد جدی با اجتماعات مردمی شده است

سؤال دیگر اینجاست که چرا در زمانی که برای اقدام بیجای صحبت تلفنی آقای روحانی با رئیس جمهور امریکا یا انعقاد توافق بسیار خطرناک لوزان تلاش شد جشن‌های مصنوعی -با حرکاتی مانند ارسال اجباری دانش‌آموزان از مدرسه به مراسم استقبال!- برپا بشود عکس‌العملی از سوی شما نشان داده نشد و هرگز سخن از برخورد با چنین تجمعاتی به میان نیامد؟ آیا تنها تجمعات منتقدان سیاست خارجی دولت است که خلاف امنیت ملی محسوب می‌شود؟ صدور فرمان اجرای جشن خیابانی توسط روزنامه‌های طرفدار دولت در آستانه توافقات احتمالی و البته سکوت شما در قبال این حرکات فراموش شدنی نیست. حضرتعالی به وضوح پس از شکست پروژه شکل دادن تجمعات له مذاکرات و مشاهده منزوی و حتی منفور بودن روش و منش مبتنی بر «توافق با امریکا به هر قیمتی» در میان نخبگان و مردم در حال اعمال این استاندارد دوگانه درباره تجمعات علیه این مذاکرات هستید. خصوصاً که در حالی که در کشور شاهد تجمعی به نفع مذاکرات هسته‌ای نیستیم، صحبت از برخورد با تجمعات له مذاکرات می‌نمائید. در چنین شرایطی به نظر می رسد، هراس دولت از شکل‌گیری ۹ دی هسته‌ای باعث شده است چنین برخوردهای خشنی جهت جلوگیری از گسترش هرچه بیشتر و روزافزون این موج صورت پذیرد.

 

چهارم؛ مگر تا به حال به حتی یک حرکت انتقادی مجوز داده بودید که سخن از مجوز ندادن به این برنامه ها از این به بعد می گویید؟!

جنابعالی -در کمال تعجب- آن چنان صحبت از عدم صدور مجوز و برخورد با حرکات انتقادی پس از این می‌کنید که اگر کسی خبر از تلاش شدید دولت جهت ایجاد خفقان در طول یک سال گذشته نداشته باشد، تصور می‌کند چه فضای باز اطلاعاتی و نقدپذیری گسترده‌ای پیش از این سخنان شما در کشور وجود داشته که دیگر قرار است محدود شود! اگر حتی یک مجوز جهت اعتراض واقعی دانشجویان به سیاست‌های دولت داده بودید، باز تا این حد این اظهارات‌تان تعجب برانگیز نمی‌نمود. هنوز خاطره‌ی بازی وزارت کشور در موضوع صدور مجوز برای تجمع هفته‌ی گذشته‌ی دانشجویان مقابل مجلس شورای اسلامی کاملاً تازه است؛ مجوزی که نهایتاً هم صادر نشد. در اثر فشارهای شدید دولت، هنوز که هنوز است تقریباً هیچ یک از منتقدین جدی عرصه سیاست خارجی دولت -به جز مواردی واقعاً معدود- اجازه ورود به برنامه‌های صدا و سیما را نیافته‌اند. به سادگی عدم اعلام وصول طرح سه فوریتی هشتاد تن از نمایندگان توسط هیئت رئیسه مجلس، در صدا و سیما بایکوت می‌شود! سؤال اینجاست که تا به حال شما به کدام حرکت جدی انتقادی مجوز داده‌اید که اینگونه طلبکار هستید؟ سخن گفتن از انبوه رسانه‌ها و منتقدینی که در این مدت به دادگاه فرستاده‌اید و یا صحبت از مسئولینی که به دلیل عدم جلوگیری از اجتماع اعتراضی مردم در همین چند روز اخیر توبیخ شده یا اخطار گرفته‌اند نیز خود مجالی جدا می‌طلبد. تمام این موارد فارغ از ناسزاگویی‌های گسترده و اتهام‌زنی‌های بی‌پروای اعضای دولت به منتقدین در تمام طول این مدت بوده است.

 

پنجم؛ بالاترین مقامات امنیتی کشور در معرض بازجویی‌اند ولی این شما را نگران امنیت کشور نمی‌کند؟ / جنابعالی باید بیش از ما نگران بازدید از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان کشور باشید

آقای وزیر! ای کاش حداقل یک بار از روی متن توافق ژنو و یا تفاهم لوزان با دقت خوانده بودید تا متوجه علت نگرانی‌ها و نقدها می‌شدید و این گونه برخورد نمی‌کردید. جنابعالی به عنوان مسئول بلندپایه‌ی امنیت کشور باید شدیداً نگران بازدید از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان کشور باشید. یا به عنوان یک ایرانی به طور حتم باید نگران حفظ دستاوردهای هسته‌ای کشور و رفع واقعی تحریم‌ها بوده باشید. جالب اینجاست که بلندپایه‌ترین مقام امنیتی کشور در صدا و سیما صراحتاً از درخواست امریکایی‌ها جهت بازجویی از خود سخن می‌گوید و باز شما نگران به خطر افتادن جدی امنیت کشور نمی‌گردید و از آن بدتر معترضین را تهدید به برخورد می‌کنید!

پیشنهاد می‌کنیم ابتدا به مطالعه انتقادات دقیق مطرح شده درباره نتایج مذاکرات هسته‌ای از زبان کارشناسان و منتقدین با سابقه بپردازید تا احتمالاً در آن صورت مقداری از عصبانیت شما به خاطر مشاهده خروش مردم آگاه کاهش یابد. آشنایی جنابعالی با تهدیداتی که امروز با این توافقات متوجه کشور شده است، می‌تواند زمینه‌ای برای همدلی و هم‌زبانی شما با مردم باشد.

 

ششم؛ تجمع در اعتراض به اشتباهات هسته‌ای دولت حق مردم است / جلوگیری از این حق برای تأمین منافع سیاسی دولت سوء استفاده از اختیارات است

بنا بر متن قوانین کشور، برگزاری تجمعات تنها در صورتی که مخل مبانی اسلام یا امنیت کشور باشد می‌تواند مشمول صدور مجوز از سوی وزارت کشور قرار نگیرد. سؤال اینجاست که کدام یک از حرکات معترضین تا به حال به کسی آسیبی رسانده و یا امنیت کشور را خدشه‌دار کرده است؟ اختیارات جنابعالی در وزارت کشور، جهت استفاده حزبی و سیاسی برای پیشبرد پروژه‌های دولت نیست، بلکه شما حافظ حقوق عموم مردم هستید و برگزاری تجمعات آرام و آزاد درباره‌ی مسئله‌ی مهمی که به سرنوشت کشور ارتباط دارد، از حقوق مسلم مردم است.

وزارت کشور هیچ دولتی حق ندارد از تجمع دغدغه‌مندان منافع ملت و استقلال کشور و عزت مردم و حفظ اصول انقلاب، صرفاً به این دلیل که آن تجمع به نفع آن دولت نیست، جلوگیری کند و این کار مصداق استفاده سیاسی از ابزارهای قانونی و شایسته اعتراض شدید است. به نظر می رسد وزارت کشور در حال سوء استفاده از نجابت منتقدین و ارزش قائل شدن آن‌ها برای آرامش کشور است. لازم به ذکر است که در میان دغدغه‌مندان نسبت به رویه دولت در سیاست خارجی، رأی دهندگان به آقای روحانی نیز قرار دارند و این یک حرکت سیاسی نیست، بلکه مسیری است که ملت برای حفظ دستاوردها و عزت خود انتخاب کرده است.

 

در آخر باید مجدداً خطارنشان کنیم که بهترین راه برای آرام کردن موج مردمی اعتراضات قانع کردن مردم بوسیله قرار دادن حقایق مذاکرات در اختیار آنان است. وظیفه قانع کردن منتقدین نیز همان طور که رهبری انقلاب فرمودند بر عهده دولت است. امروز نیز ضعف دولت در ارائه پاسخ‌ به پرسش‌های مردم و نخبگان باعث فراگیر شدن موج اعتراضات شده است و این گونه تهدیدات طبیعتاً نمی‌تواند جلودار دلسوزی‌های شجاعانه منتقدین که تا کنون با بی‌مهری و بلکه قلدری برخی مسئولین دولتی مواجه بوده‌اند گردد.

 

کمیته صیانت از منافع ایران