باید به دولتمردان هشدار داد که مراقب این مسیر باشند، این راه غلطی است

به گزارش قاصدنیوز محمد باقر قالیباف شهردار تهران، در طی گفتگوی اختصاصی با خبرنگار پایگاه خبری آی پرس ضمن بیان نکاتی در خصوص عملکرد سیاست خارجی دولت و اظهارات اخیر روحانی درگفتگوی خبری سیما واکنش نشان داد.

قالیباف در مورد اینکه رئیس جمهور عنوان کرده بود در سیاست خارجی بدبینی و خوشبینی معنا ندارد، به طور تلویحی این اظهارات را مورد نقد قرار داد و ابراز داشت: هنوز اندیشه دشمن، اندیشه فروپاشی نظام اسلامی است و باید بدبین بود و نباید گفت که بدبینی و یا خوشبینی در عرصه سیاست خارجی معنا ندارد.

 

جناب آقای دکتر قالیباف، تعریف حضرتعالی از مدیریت جهادی چیست و چطور می شود روحیه جهادی را از حرف به عمل رساند؟

مدیریت جهادی یک بار معنایی وسیعی دارد که بخش اعظم آن را می توانیم در فرهنگ دفاع مقدس ببینیم و این فرهنگ را از امام و شهدایمان بایستی فرا بگیریم، چون به حق نمونه های بارز روحیه جهادی در جمهوری اسلامی هستند.اگر روحیه جهادی و مدیریت جهادی را هر مدیر و مسئولی در حوزه اختیارات کاری اش پیاده کرد، مطمئن باشید که خیر دنیا و آخرت نصیبش می شود و پیش نیاز حرکت جهادی، نگاه علوی با تکیه بر سیره اهل بیت سلام الله علیها است که انشالله امیدواریم در این راه موفق باشیم.

 

نظر شما در خصوص عملکرد فعلی دولت یازدهم چیست؟

در کدام حوزه؟

مثلا در حوزه سیاست خارجی؟

در کدام حوزه سیاست خارجی؟

 مثلا مذاکرات هسته ای توافق ژنو؟

ببینید همینطور که بارها گفته ام، امروز باید بدانیم که این میز گفتگو یک میز مبارزه است نه یک میز مذاکره. در واقع مذاکره برای مبارزه است. آیا ما قبل از تحریم در این کشور هیچ مشکلی نداشتیم؟

ما قبل از اینکه تحریم اتفاق بیفتد( حتی قبل از اینکه موضوع هسته ای مطرح شود) وضع اقتصادی خوبی داشتیم ؟وضع فرهنگی خوبی داشتیم؟به هر حال ما دهه اول انقلاب نیستیم، بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی گذشته است، دولت های متعدد با گرایش و سلایق و جهت گیری های متفاوت در این کشور هر آنچه را خواستند به نمایش گذاشتند، برونداد آن را هم ما در زندگی خود دیده ایم، هم خروجی های اقتصادی را دیده ایم و هم خروجی های فرهنگی آن را.باید خوب درک کنیم که امروز اگر تحریم اتفاق افتاده و دشمن در این زمینه به انقلاب اسلامی تاخت و تاز را شروع کرده باید یک درس بزرگ بگیریم، درس بزرگ این است که ما در گذشته نشان داده ایم به مدد پول راحت الحلقوم نفت، جامعه را اداره کرده ایم، نه با یک مدیریت صحیح و درست.

لذا امروز که دشمن بر این نقطه ضعف ما دست گذاشته، باید بفهمیم که باید وابستگی خود را به نفت به حداقل برسانیم.در جبهه دیروز دشمن نگاه می کرد ما در کجا ضعف داریم، از همان جایی که ضعف داریم به ما هجوم می آورد، ما هم همین کار را می کردیم، کربلای 4 و کربلای 5 که یادمان نرفته است، ما در همان شلمچه در کربلای 4 رفتیم در "خیّم" موفق نشدیم، فهمیدیم ضعف دشمن در یک نقطه مکانی دیگر است، از آن راه رفتیم و موفق شدیم، دشمن هم دشمن است، نگاه کرده و آسیب ما را پیدا کرده است.

مگر نحوه رفتار دولت های گذشته در قبال نفت ایران چگونه بوده است؟

واضح است دولت های گذشته ضعف خودشان را با پول بی زبان نفت مدیریت کرده اند و خیلی عذر می خواهم ولی اینکه مدیریت نشد، هر کسی می تواند این کار را انجام دهد.بنابراین نابسامانی های ما در زیر این فرصت که فرصت بزرگ کشور ما بود، نفت را تبدیل به یک تهدید کرد و بارها و بارها حضرت آقا بر این موضوع تاکید کردند که ما پول نفت را در حوزه های سرمایه گذاری ببریم نه در خرج روزمره. اگر امروز چیزی در کشور باقی مانده است به این خاطر است که هر سالی یک درصد از وابستگی به نفت را کاهش دادند و الا چیزی امروز باقی نمانده بود. اگر یادتان باشد من بار ها به این موضوع اشاره کردم که نفت در اول و انتهای دهه هشتاد، نفت ده دلار و یا دوازده دلار بود، و در پایان دهه هشتاد این رقم به صد دلار رسید و ده برابر درآمد ما در این حوزه بالا رفت ولی در بیکاری و اشتغال و رفع نابسامانی هیچ اتفاقی نیفتاد.

رابطه تحریم ها علیه ایران با مذاکرت هسته ای در چیست؟

تحریم به ما این را نشان داد که دشمن از این نقطه بر انقلاب اسلامی و عزت ما می تازد پس باید بدانیم که تغییر رویکرد دشمن از تهاجم نظامی به جنگ اقتصادی به معنای مذاکره کردن با ما نیست.هنوز اندیشه دشمن، اندیشه فروپاشی نظام اسلامی است و باید بدبین بود، نباید گفت که بدبینی و یا خوشبینی در عرصه سیاست خارجی معنا ندارد.بدون شک تهدید ظالمانه است.بدون شک باید تلاش کنیم این تحریم را بشکنیم، ما منطق مندیم، امام ما با منطق اهل بیت و قران و عترت به دنبال صدور انقلاب اسلامی بوده نه با کشور گشایی، ان که جنگ را شروع کرد آمریکا بود نه ایران، این منطق ماست، حقاً باید دولت در این مسیر تلاش کند، همه ما هم البته بایستی دولت را همراهی کنیم، ولی باید باورمان باشد که دشمن به دنبال حل مشکل نیست بلکه به دنبال یک مبارزه با روشی دیگر است و به دنبال پیروزی در این مبارزه است.

به نظر شما راه مقابله با این تحریم چیست؟

دو راه پیش روی ما است.یک راه حل آن راه حلی است که مسیر مورد نظر دشمنان ما است و متاسفانه برخی نیز در داخل هم در حال پیاده کردن این راه حل هستند.این مسیر، مسیری است که ما (همه ی این رخنه ای که ایجاد شده) و (این نابسامانی) و (این نقطه ای که دشمن از آن وارد شده) را فقط متمرکز در حوزه سیاست خارجی دیده و تنها راه خروج از آن را در حوزه مذاکره ببینیم و آن را هم خیلی سریع و تند در مردم این توقع را ایجاد کنیم که اگر این موضوع حل شود همه مشکلات حل می شود.این مسیر اصلا مسیر درستی نیست و مسیری است که دشمن برای ما طراحی کرده است و باید به دولتمردان هشدار داد که مراقب این مسیر باشند، این مسیر را دنبال نکنند، این راه غلطی است .

چرا؟

دلیل آن خیلی روشن است، مگر زمانی که تحریم نبود، مگر مشکلات ما حل شد؟فردا آمدیم و گفتند تحریم نیست، مگر مشکلات ما که داریم به مردم وعده می دهیم قابل حل است؟خب بعد اگر قابل حل نبود مردم احساس ناامیدی می کنند و آیا این ناامیدی هدف دشمن نیست؟آیا این نشان دهنده ی ناکارآمدی دین در اداره جامعه نیست؟این همان فروپاشی و تضعیف نظامی است که دشمن در حال دنبال کردن ان است.

فرمودید دو راه حل وجود دارد.راه حل دوم کدام است؟

راه حل دوم که فکر می کنم راه حل منطقی باشد این است که باید تلاش کنیم که آسیب پذیری هایمان را به حداقل ممکن برسانیم. بایستی یاد بگیریم که کشور را بدون وابستگی به نفت اداره کنیم.من یک مدیر خدمتگذارم، میگویم که در کشور که نفت ده دلاری و صد دلاری تاثیری بر اقتصاد نگذاشته است و کشور اداره شده، پس با نفت و بی نفت هم می توان کشور را اداره کرد ولی منتهی همان نکته ای که حضرت آقا فرمودند بایستی پیاده شود که همراه با مدیریت جهادی و عزم ملی باشد.