فتنه پیش‌رو، فتنه «تردید در اصول انقلاب و محکمات امام(ره)» است/ مردم با انتخاب صحیح خود انقلاب را به ریل اصلی بازگردانند/ برخی تلقی دیکتاتورمابانه از جایگاه رهبری دارند

به گزارش «قاصدنیوز»، دکتر وحید یامین پور عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) و رئیس پژوهشگاه فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی شامگاه شب گذشته در نشست «محکمات اندیشه امام خمینی (ره)» که در مسجد الزهرا(س) مشهدمقدس برگزار شد به ایراد سخن و پاسخ به سؤالات پرداخت.

 

اهم سخنان طرح‌شده در این نشست بدین شرح است:

• قصه قوم بنی اسراییل در قرآن، بیش از سایر قصص ذکرشده چراکه آن‌ها برخلاف اقوام دیگر پیامبران، به‌جای تکذیب موسی(ع)، از او پیروی کرده و با فتنه‌ها مواجه شده بودند. لازم بود خداوند برای حکومت دینی که پس از پیامبر آخرالزمان تشکیل می‌شد، الگوی نازل شدن فتنه‌ها بر جامعه دینی را بیان فرماید. جامعه حضرت موسی پر از فتنه‌ها و مردود شدن‌ها بود و پیامبر اکرم(ص) در روایتی می‌فرمایند «آنچه بر قوم برادرم موسی(ع) رفت، بر قوم من هم خواهد رفت.»

 

• تمام قصه‌های قرآنی یک بافت کلی دارد و آن تقابل جبهه حق و باطل است و در این نزاع هیچ راهی جز جهاد وجود ندارد چراکه جبهه باطل می‌خواهد حق تنفس را از جبهه حق سلب کند. اوج نزاع حق و باطل، عاشورای حسینی است. امام(ره) تحقق نظام اسلامی را در ادامه این نزاع می‌دانستند و به همین جهت می‌فرمودند «ولایت‌فقیه همان ولایت رسول‌الله(ص) است.»

 

• اگر قومی حال نداشته باشد که در وعده‌ای که به ولی خداداده، پایداری کند، بیچاره می‌شود. چراکه به بیان قرآن، فتنه‌ها پسازایمان آوردن شروع می‌شود. در دوران پیامبر بعضی جاها مسلمانان در فتنه‌ها شکست خوردند و از همین رو بود که امام(ره) قسم یاد می‌کردند که شما مردم از مردم حجاز و کوفه برتر هستید.

 

• پیروزی تنها از مسیر مقاومت و پایداری در اصول انقلاب به دست می‌آید. عده‌ای با اظهار خستگی و ندامت از مسیر انقلاب، اعلام سازش با دشمنان انقلاب اسلامی می‌کنند.

 

• مسیر انقلاب اسلامی جنگ تا رفع فتنه از تمام عالم است. بعضی از افراد اصول خود را زیر پا گذاشته و عهدی که ولی خود بسته‌اند را فراموش کرده‌اند. پا پس کشیدن از اصول انقلابی چیزی جز شروع فتنه‌ها را به دنبال ندارد.

 

• قیام علیه طاغوت و برپایی حکومت دینی یک دستور اکید قرآنی است. اف بر آن‌کسانی که انقلاب ایران را فقط یک انقلاب سیاسی می‌دانند و می‌گویند ما مردمی مثل سایر مردم جهان هستیم و آمریکا هم شیطان بزرگ نبوده و شریکی برای ما است.

 

• باهوش و باادب خواندن رئیس‌جمهور آمریکا، خیانت غیرمستقیم به مردمی است که سال‌ها آمریکا را به‌عنوان شیطان بزرگ باور کرده‌اند. شیطان کجا به جبهه حق کمک کرده؟ در کجای قرآن از توبه شیطان سخن آمده؟ اینجاست که رهبر انقلاب مجدداً اصول انقلاب را تئوریزه می‌کنند.

 

• بعضی از مسؤولین نیز بابیان اینکه امام خمینی (ره) در اواخر عمر خود از گفتن مرگ بر آمریکا منصرف شده بودند، سعی در ایجاد شبهه برای دوستی با آمریکا نموده‌اند.

 

• مفاهیم امام(ره) از دل قرآن بیرون آمده و باید آن‌ها را بفهمیم. این مفاهیم سیاسی محض نیستند. از خود بپرسیم که چرا امام آمریکا را «مستکبر» خواند و امپریالیسم نگفت؟

 

• فتنه پیش روی ما، فتنه «تشکیک و تردید در اصول انقلاب و محکمات امام(ره)» است. تردید در حق بودن انقلاب و باطل بودن آمریکا. شاید به همین دلیل بود که رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خود توصیه به اعتماد نسبت به وعده‌های الهی فرمودند. در این فتنه که شدیدتر از فتنه‌های گذشته است، راهی به‌جز روشنگری و به تعبیر بهتر «جهاد کبیر» وجود ندارد و باید شبهاتی که به انقلاب وارد می‌کنند را با محکمات امام(ره) پاسخ دهیم.

 

• شدیدترین فتنه‌ها برای سنجش عیار مردم در آخرالزمان اتفاق می‌افتد، تصریح کرد: حمایت و یاری ولی‌فقیه در این دوران باعث پیروزی در برابر فتنه‌ها خواهد شد و یاری نکردن ولی‌فقیه منجر به شکست در برابر فتنه‌ها می‌شود.

 

• وی با اشاره به مصاحبه اخیر رئیس‌جمهور در مورد اینکه کلید در آمریکا است، گفت: کلید پیروزی جمهوری اسلامی ایران در جیب آقایان یا در آمریکا نیست، بلکه فقط در دست خداوند متعال است.

 

• وی با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور کشور، در مورد ادب و ذکاوت رئیس‌جمهور آمریکا نیز گفت: چطور می‌توان دشمنی و ظلم‌های سال‌های دراز آمریکایی‌ها با مردم کشورمان را فراموش کرده و ادب و ذکاوت آن‌ها را تحسین نمود.

 

• این سخنان رئیس‌جمهور مانند این است که در روز عاشورا تیراندازی دقیق حرمله به گلوی حضرت علی‌اصغر(ع)  تحسین شود. مردمی که جنایت‌های زیادی از آمریکا دیده‌اند، نمی‌توانند این کشور را تحسین نموده و به دوستی قبول نمایند.

 

• امیدوارم مردم با انتخاب صحیح خود انقلاب به ریل اصلی خود بازگردانند.

 

 

دکتر یامین پور در ادامه به برخی سؤالات حاضران پاسخ داد که در ادامه می‌آید:

 

چرا رهبری جلوی فلان اتفاق خسارت‌بار را نمی‌گیرند ولی از رخ دادن آن گلایه می‌کنند. مثلاً می‌گویند تا اینجا اجرای برجام خسارت محض است. اگر خسارت است جلوی آن را بگیرند!

خیلی تلقی اشتباهی از نظام جمهوری اسلامی است که تصور کنیم تمام بار نظام و مسئولیت آن بر دوش رهبری است. پس شأن نظارتی مجلس چه می‌شود؟ نخبگان و علما کجای این نقشه هستند؟ ظرفیت‌های قانون اساسی برای چیست؟ انتخابات و اثرگذاری مردم بر سرنوشتشان برای چیست؟ اگر همه‌ی کارها با رهبری باشد، مردم چگونه رشد خواهند کرد؟ سرنوشت هر قوم را خود آن قوم رقم می‌زنند.

 

ما گفته‌ایم نظام ما مردم‌سالار است و حقیقتاً به این حرف اعتقادداریم. امام جامعه سیاست‌های کلان را گوشزد می‌کنند و هشدار و تحذیر می‌دهند. اگر مردم‌فریب عوام‌فریبی‌ها را بخورند یا امیالشان تغییر کند حتی امیرالمؤمنین علیه‌السلام هم که حاکم باشد بازهم جامعه می‌شود «کوفه». هیچ راهی وجود ندارد جز اینکه با رشد آگاهی‌های عمومی، جامعه خودش مسیرش را تغییر دهد و به صلاح رو آورد؛ رهبری در این موقف کارش هدایت عام و ترسیم نقشه‌ی راه است.

 

خداوند یکی از ویژگی‌های عبرت‌آمیز قوم بنی‌اسرائیل را همین مسئله عنوان می‌کند که آن‌ها حتی حاضر نبودند برای آسایش خودشان هم‌قدمی بردارند. در پاسخ به دعوت حضرت موسی(ع) که آن‌ها را مبارزه برای داخل شدن در سرزمین مقدس فراخوانده بود، گفتند: «فاذهب انت و ربّک فقاتلا انّا هاهُنا قاعدون»؛ یعنی موسی تو باخدای خودت برو و بجنگ ما اینجا نشسته‌ایم تا کار تمام شود. به خاطر همین سستی از قوم برتر(انی فضلتکم علی العالمین) به قوم مغضوب تبدیل شدند.

 

 

- امام خمینی بسیار قاطع بود و به افراد خاطی و منحرف مهلت نمی داد. ولی ظاهراً رهبری مماشات می کنند؛ چرا؟

این هم تلقی غلطی از مرام و روش امام راحل است. زمانی که همه ی نیروهای انقلابی مخالف و بلکه متنفر از بنی صدر شده بودند، امام باز هم حمایت کردند. مشهور است که حاج احمد متوسلیان گفته بود اگر هلیکوپتر بنی صدر را ببینم با آر پی جی میزنم. ولی وقتی هلیکوپتر بنی صدر با نقص فنی مواجه شد امام بیانیه دادند و خدا را بابت سلامتی بنی صدر شکر کردند!

 

امام سالها آیت الله منتظری را تحمل کردند؛ مدتها بنی صدر را تحمل کردند، امثال بازرگان را تحمل کردند. امام در نامه به آقای منتظری می نویسند: «و الله قسم، من از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم... والله قسم، من با نخست‌وزیری بازرگان مخالف بودم ... و الله قسم، من رای به ریاست جمهوری بنی‌صدر ندادم...» ولی در تمام موارد صبر کردند تا رشد آگاهی های مردم زمینه ی اقدام را فراهم کند. برخی حزب اللهی ها تلقی دیکتاتور مآبانه ای از جایگاه رهبری دارند؛ این غلط است. فرق است بین «امام» و «امپراطور»؛ امام وظیفه ی رشد دادن و تربیت کردن جامعه را هم بر عهده دارد. هم اکنون هم رهبری بسیاری از اقدامات را منوط به رشد آگاهی های عمومی کرده اند. در مورد برجام هم رهبری کل ماجرا را تجربه ای برای رشد بینش سیاسی مردم دانستند