هنرمندان بی‌دین نیستند؛ اشکال در ساختار فرهنگی کشور است

به گزارش «قاصدنیوز»، نشست اکران کنندگان پنجمین جشنواره مردمی فیلم عمار در خراسان رضوی، ظهر روز پنجشنبه با حضور آیت الله علم الهدی امام جمعه مشهدمقدس در حسینیه قرآن و عترت این شهر برگزار شد.

 

اهم سخنان طرح شده توسط آیت الله سیداحمد علم الهدی در این نشست بدین شرح است:

 

• جشنواره عمار از برکات حماسه 9 دی و نقطه عطفی در دوران انقلابی این جامعه و تامین کننده یک خلاء فاحش در جریان انقلاب اسلامی است.

 

• نهاد مقدس جشنواره فیلم مردمی عمار در حقیقت جریانی است که حجت الهی را در یک موقعیت خاص زمانی بر همه هنرمندان تمام می کند. تمام انسان‌هایی که در وادی دین و دین داری بودند و بعد به خاطر تعقیب جریان موجود در هنر در یک بستر لاییک قرار گرفتند، اگر بخواهند متعرض شوند که «هنر ما را به این سمت سوق داد»، این جشنواره تابلو رنگینی است که ذات مقدس پروردگار در روز حساب نصب می کند.

 

• اهمیت و عظمت این نهاد مقدس نکته ای نیست که من بخواهم تبیین کنم چراکه رهبری فرمودند: «من وقتی چنین چیزی را شنیدم فوق العاده خوشنود شدم چون مدت ها در این فکر بودم که چنین نهادی در عرصه هنر ظهور و بروز پیدا کند.» در نتیجه اهمیت سخن در منطق ولایت مشخص است و هر نوع تمجدید و تعریف در مورد جشنواره مردمی فیلم عمار هم اندازه آن چه رهبری که فرمودند نیست.

 

•  آنچه که از روز اول پیروزی انقلاب برای ما حائز اهمیت بود و برای رسیدن به روز فتح و پیروزی در آن دقیقه شماری می‌کردیم این بود که روزی بیاید که ابزار تبلیغاتی استکبار در دنیا را در استخدام دین درآوریم. از روز اول پیروزی انقلاب امام بزرگوار بر این سبب بودند و رهبری همین جریان را تعقیب می کردند اما در حرکت هایی که ما انجام دادیم موفق نبودیم.

 

• اگر بنا شد علم و سخن و منطق در استخدام توسعه دین باشد اما هنر در استخدام توسعه دین نباشد خطا است. در این صورت دین در مرحله عقل و فکر توسعه می باید اما در مرحله احساس  نتوانسته دین را با بوته احساس انسان ها هماهنگ کند. همان نقشی که علم در جریان فکر و اندیشه بازی می کند، هنر در جریان احساس و عاطفه دارد و نقش هنر در احساس شاید از نظر رهنمودهای انسانی قوی تر از نقش علم در فکر هست.

 

• از ابتدای بعثت، پیغمبر(ص) با ابزار علم و دانش و فکر، جاهلیت را براندازی نکردند، بلکه حرکت پیغمبر(ص) در براندازی کفر و شرک جاهلیت و ایجاد نورانیت اسلام و دین و توحید در ظلمت کفر به وسیله هنر بود نه علم. بدین معنا که اولین زمینه بروز قرآن در عرصه هنر بود. این که قرآن به پیامبر گفت اگر جن و انس جمع شوند نمی توانند مانند آن را بیاورند؛ لذا جریان شرک در برابر این تحدی قرآن در مصاف برآمد و این مصاف در عرصه هنر بود.

 

•  وقتی که تمام کفار قریش به ولید بین مغیره پناه بردند و از او خواستند که برای ادعای پیغمبر و رسالت او و این تبلیغات پیغمبر فکری بکند  آن درخواست در عرصه هنر بود. این جریان هنری قرآن است که انسان ها را تصرف می کند.  به خاطر این که ولید در آن روز به عنوان فصیح ترین عرب در مکه مطرح بود و به اصطلاح، قاضی در سخنوری ها و اشعار، ولید بود. ولید برای این جنگ در مسجد نشست. وقتی پیامبر قرآن خوانند بدن ولید شروع به لرزیدن کرد، از مسجد رفت و به مدت سه روز در خانه خود ماند و در را بست. همه گفتند پیامبر با خواندن این آیات اول مرد فصاحت و بلاغت عرب را تصرف کرد.  ولید گفت که من سه روز در خانه نشستم تا فکری برای این موضوع کنم و چیزی را مطرح کنم که از نظر بلاغت و فصاحت با کلام این شخص برابری کند اما به هیچ نتیجه ای نرسیدم. فقط به مردم بگویید این مرد جادوگر است و با لفظش سحر می کند، یعنی نسبت سحر و جادو را که به پیغمبر نسبت دادند در عرصه هنر بود و پیغمبر کافران را با ابزار هنر مجاب کردند و شکست دادند.

 

 

• ما از اول پیروزی انقلاب در پیروزی در وادی هنر موفق نبودیم، از همان روز اول باید حساب می کردند که هنرمندان و جریان هنر به طور دقیق در یک کادر سازمانی و منظم وابسته به نظام و در یک تشکیلات و تولیت فرهنگی قرار دهند و به عنوان یک ابزار فرهنگی امکانات و توسعه را در اختیار افراد بگذارند و دین به وسیله هنر در استخدام اسلام و انقلاب در بیاید. اما متاسفانه از روز پیروزی انقلاب در همه دولت‌هایی که سر کار آمدند و خواستند بدین وسیله هنر را در استخدام دین در بیاورند بدتر عمل کردند و حتی به خاطر توسعه هنر از ارزش‌های دین صرف نظر کردند.

 

• سینما و فیلم در اثر گذاری توسعه  ارتباطاتی در اقسام مختلف  هنر از همه مهم تر است و در ارتباط عواطف احساسات با یکدیگر هیچ چیز به اندازه فیلم موثر نیست. فیلم و سینما ضمن آن که عرصه تاثیر هنری اش احساسات است، اما به گونه ای احساسات را تصرف می کند که از این کانال در عقل فکر و اندیشه و اعتقاد نفوذ می کند و هیچ هنر از این جهت قدرت فیلم و سینما را ندارد.

 

• در جمعی که هنرمندان درعرصه کارگردانی، فیلمنامه نویسی و بازیگری حاضر بودند گفتم روزی که این انقلاب پیروز شد همه شما که این جا هستید جز دو نفر هیچ کدام در هنر نبودید. همه شما که اکنون نقش دارید هیچ کدامتان هنرمند نبودید. شما سر سفره این انقلاب و این نظام نشستید. این نظام و انقلاب برای شما پول خرج کرد. امکانات در اختیار شما قرار داد تا شما به عنوان هنرمند و به عنوان یک کارگردان در آمدید. در طول 35 سال کاری که شما برای این انقلاب و نظام و اسلام کردید کجاست؟ جز بعضی از شما که بعضی فیلم ها در مسئله دفاع مقدس و بعضی فیلم های ارزشی تهیه کردید که آن ها هم در این قسمت در جامعه شما بایکوت و منزوی شدند و ارزش اجتماعی و هنری و فنی خوشان را در جامعه شما از دست دادند.

 

• در فضایی در هنر با بودجه و سرمایه کشور بوجود آمده است شاید خود هنرمندان مقصر اصلی نباشند. یکی از دلایل گره زدن زلف هنرمندان با جریانات هنری خارجی است. ریشه فساد این است که جایزه اسکار در کشور بِرند و امتیاز شود و این آقایان هم در هر دولتی که آمدند و متولی قضیه شدند خودشان و امکاناتشان در استخدام این جریان وابسته به هنر غرب درآمدند. لذا نیروهای هنرمند ما گناهی ندارند زیرا وقتی در این فضا و بستر قرار گرفتند از این بهتر نمی شود.

• با برچسب زدن افراد را بایکوت می کنند. در پرونده‌های ساواک به روحانیون و حزب اللهی‌ها لقب آخوند افراطی و تندرو می‌دانند. اگر امروز هم به کسانی که با سینه باز در خط مقدم ولایت و دفاع از رهبری هستند این برچسب ها را می زنند. با این برچسب زدن، زلف هنرمندان خوب را به اروپا و آمریکا گره می‌زنند. وقتی این گونه شد توقع دارید هنر در خدمت اسلام و دین باشد؟ هنری که اگر در استخدام دین باشد کارهای بزرگی می کند و تا همین جا که آمده چه آثار و نقش های موثر و مثبتی داشته است.

 

•  انقلاب، برای هنرمند شدن و تربیت برخی ها هزینه کرد و حال این افراد بر ضد اسلام و ضد دین اثر تولید می کنند. تمام محصولات هنری این 34 سال به استثنا تعداد اندکی، مضر یا دارای ضعف و اشکال دینی هستند.

 

• ما بعد از انقلاب در عرصه سینما فرایندی غیر از این نداشته ایم. حال چرا این جور شد؟ آیا هنرمندان مقصراند؟ خیر؟ آیا بی دین اند؟ خیر! همگی بچه مسلمان و در خانواده مسلمان بودند و در بستر انقلاب رشد کردند، این‌ها بی‌دین نیستند. اشکال در جریان و ساختار تولیت این عرصه است. یعنی در طول این دولت ها وزارت ارشاد به جای این که این جریان را تولیت و سرپرستی کند و در استخدام دین قرار دهد خودش با همه امکاناتش در استخدام این جریان قرار گرفت.

 

• هر وزیری، مسئول ارشاد شد-با شدت و یا ضعف که وزرا با هم داشتند- و در جمع هنرمندان قرار گرفت احساس یک بدهی نسبت به هنرمندان کرد که باید آن را تامین کند و تامین بدهی اش این است که از ارزش های دینی در عرصه هنر دست بردارد و مطالبات دینی اش را کنار بگذارد.  بنده به یکی از وزرا در دولت قبل گفتم در اولین جلسه که با هنرمندان خواهی داشت، این‌قدر از تو مطالبه و شکایت و مظلوم نمایی می کنند که تو احساس بدهی به این ها خواهی کرد و همین جور هم شد.

 

• آن روزی که تابلو جشنواره عمار بالا رفت و آن روزی که هنرمندان متدین جمع شدند دور هم، دقیقا برای ما مثل روز فتح خرمشهر بود. روزی که خرمشهر فتح شد، افراد با بصیرت در این نظام به قدری خوشحال شدند که امروز با افتتاح جشنواره فیلم عمار خوشحال شده بودند. این بزرگترین حرکتی بود که در مسئله هنر انجام گرفت و خوشبختانه در حال توسعه و رشد است.

 

• مردم مسلمان و متدین گفتند که راهی جز این که دست به زانو بگیریم و حرکت کنیم و انقلاب را به پیروزی برسانیم نداریم. این بدین معناست که پیروزی انقلاب مقدس اسلامی در زمینه هنر روزی بود که جشنواره مردمی فیلم عمار به وجود آمد.

 

• جشنواره عمار یک جبهه و یک خاکریز است. اکنون چشم امید همه ما به شماست. برای امکانات و قدرت نداشتن به هیچ وجه ناراحت نشوید. شما جلسه خود را در این حسینه قرآن و عترت برگزار می کنید و آن‌ها در برج میلاد جلسه می گذراند. ما انقلاب را از روز اول از برج میلادها شروع نکردیم، بلکه جلسات ما در مساجد و روستاها، در خانه‌ها و خرابه‌های ته خیابان و کوچه‌ها بود. انقلاب از همین جلسات ساده و با جوانان کم سن و سال شروع شد و امروز به جایی رسید که دنیا را فرا گرفته است. در زمان جنگ بسیجیان امکاناتشان چه قدر اندک بود و جنگ با همین امکانات کم پیش می رفت.

 

•  اگر در جشنواره فیلم عمار بتوانیم پیش برویم و عرصه هنر را فتح کنیم به شکلی که در آینده ما بتوانیم، در حوزه رسانه با هنر هفتم خودمان را بسازیم یک دنیا بر مقابله ما حریف نخواهد شد.  در این خاکریز باید کار کنید. همانند آن عزیزانی که در بالای خاکریزها تکه تکه شدند و ایستادند و اسلحه را زمین نگذاشتند، شما هم باید مانند آنها بایستید و با یک تمسخر و تضعیف و تحقیر کردن میدان را خالی نکنید و برنگردید.

 

• زمینه شکوفایی نیروها و استعداد را فراهم کنید. ما در مشهد استعدادهای خیلی قوی در عرصه هنر و مخصوصا هنر هفتم استعداد زیادی داریم. انشا الله با عنایت امام هشتم  این جریان به حرکت قوی تری مدل شود.