فیلم: میدونی امام زمان(عج) چه جور نیرویی می‌خواد؟

 

ولایت پذیری را از هارون مکی بیاموزیم

 

مأمون رقی می گوید:

در محضر سرور و مولایم امام صادق(ع) بودم که سهل بن حسن خراسانی داخل شد، بر امام سلام کرد و نشست.

 

سپس گفت: ای فرزند پیامبر! رحمت و رأفت از آن شماست و شما خاندان امامت هستید، چه چیزی مانع اقدام شما برای گرفتن حکومت اسلامی می شود در حالی که شما همین الان از پیروان خود یکصد هزارشمشیرزن می توانی داشته باشی و آنان پیشاپیش شما شمشیر می زنند.

 

امام صادق(ع) به آن مرد خراسانی فرمود: خدا حقت را حفظ بکند بنشین.

 

 سپس امام صادق(ع) به حنیفه گفت: ای حنیفه تنور را آتش بزن. حنیفه تنور را آتش زد و تنور یکپارچه آتش شد  و اطراف تنوراز شدت گرما سفید گشت.

 

امام صادق(ع) به آن مرد خراسانی فرمود: بلند شو و خود را به تنور بینداز. 

 

 خراسانی گفت: سرور و مولایم! مرا با آتش معذب مکن و مرا از این امر معاف بدار، خداوند تو را معاف بدارد.

 

امام به او فرمود: تو را از این کار معاف کردم.

 

در این حال هارون مکی به محضر امام صادق(ع) رسید و کفشش هم در دستش بود و بر امام سلام کرد.

 

 امام به هارون مکی فرمود: کفشت را به زمین بینداز و برو در داخل تنور در میان آتش بنشین.

 

هارون مکی کفش خود را انداخت و در میان تنور نشست.

 

امام شروع کرد به گفتگو با آن مرد خراسانی و از اوضاع و احوال خراسان سؤال می کرد.

 

پس از آن به مرد خراسانی فرمود: بلند شو و نگاه بکن و ببین در تنور چه خبر است.

 

مرد خراسانی به تنور نگاه کرد و دید که هارون مکی چهار زانو در میان آتش نشسته است.

 

پس از آن هارون مکی از تنور بیرون آمد و بر ما سلام کرد و نشست.

 

 امام به مرد خراسانی فرمود: در خراسان چند نفر مانند این فرد پیدا می شوند؟

 

خراسانی گفت: به خدا قسم حتی یک نفر هم مانند این فرد پیدا نمی شود.

 

پس از آن امام صادق(ع) فرمود: ما در زمانی که پنج نفر یاور(واقعی) نداریم. دست به قیام مسلحانه نمی زنیم. ما بهتر از دیگران وقت خروج و قیام مسلحانه را می دانیم

 

 (بحارالانوار، ج ۴۷، چاپ بیروت، ص ۱۲۳، ح ۱۷۲، باب ۲۷ - )

(سفینه البحار، ماده هرن - منتهی الامال، ج ۲، ص ۲۶۷، چاپ هجرت).